บทที่ 46 46

“แล้วนี่แฟนหนูทำงานอะไรจ๊ะ?”

“ท้องกี่เดือนแล้วครับ...แหม...ผมนึกว่าคุณยังไม่มีแฟน”

รชนิชลยิ้มรับคำถามและคำพูดเหล่านั้น หญิงสาวหน้าชื่นทั้งที่เก็บงำความร้าวรานเอาไว้ ทำไมเธอจะไม่นึกเสียใจในเมื่อตอนนี้เธอเหมือนเดินคนเดียวบนถนนสายที่ทอดยาวไม่สิ้นสุด ยังเหลือก็แต่แวววลีเท่านั้นที่คอยเข้าใจซึ่งก็มากเกิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ