บทที่ 60 เธอเป็นเมียของเขา

ดวงตาคมเข้มก้มมองท่อนเนื้อที่ค้างคาอยู่ในโพรงดอกไม้เกือบครึ่ง แค่นั้นก็ทำให้เขาต้องยิ้มอย่างภูมิใจ เมื่อหยาดน้ำหวานที่เคลือบลูกชายของเขาจนชุ่มนั้น มันให้สีแดงสด สีที่เตือนใจให้เขาต้องกระทำอย่างอ่อนโยน

“อุ้ย!”

“นกจ๋า... พี่จะพานกไปสวรรค์”

เธอที่พยักหน้าทั้งน้ำตาทำให้ชาวีต้องก้มลงไปจูบซับที่รอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ