บทที่ 65 กลิ่นเชอร์รี่

‘รินฤดี’ พยายามที่จะช่วยเหลือตัวเองสุดฤทธิ์ ทั้งดิ้นรน ทั้งสะบัดหน้าหลีกหนี แต่ก็ดูเหมือนว่าคนโรคจิตนี้จะไม่ได้กระเตื้องเลยสักนิด ริมฝีปากร้อนๆ ยังคงบดเบียดเข้าหา พร้อมกับร่างสูงที่ดันเธอจนชิดติดผนังลิฟท์

ความเย็นวาบจากผนังอะลูมิเนียมฉาบแอร์สัมผัสกับผิวเนื้อ ทว่ามันกลับถูกแทนที่ด้วยความอุ่นซ่...