บทที่ 80 พี่ขอโทษ

ยุทธเคลื่อนกายออกเพียงนิดจัดท่าทางให้เจ้าลูกชายเข้าที่เข้าทาง บั้นท้ายขาวนวลลออตัดกับผิวคร้ามแดดของเขาถูกเชื่อมด้วยความยิ่งใหญ่ที่ถูกชโลมด้วยหยาดน้ำหวานสีแดงสด สิ่งที่ทำให้ยุทธภาคภูมิใจ และปฏิกิริยาหดเกร็งของโพรงดอกไม้ ก็เป็นสัญญาณให้ยุทธเดินหน้าทันที

“อื้อ... เจ็บ... ซี้ด... โอว... เจ็บนะ...”

เสี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ