บทที่ 45 ตอนที่45

บ้านพักซาโนะและปลายฟ้า

22:30น.

“พ่อครับ….ผมอยากกลับญี่ปุ่น”ผมโทรศัพท์หาคุณพ่อของผม

(ยังกลับตอนนี้ไม่ได้ซาโนะ ลูกต้องอยู่เป็นเพื่อนน้องก่อนนะ)เสียงทุ้มต่ำแต่เต็มไปด้วยความอบอุ่นของคนไกลทำให้ผมเหลือบสายตาไปมองเด็กผู้หญิงอายุ14ที่นอนหลับอยู่บนที่นอนสีชมพูของเธอทำให้ผมยิ้มเมื่อเห็นว่าเธอนอนนำ้ลายไหลเยิ้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ