บทที่ 44 ตอนที่44

พรึบ

“เลิกบ้าสักทีขุนศึก!!”ฉันสะบัดแขนของฉันข้างที่ขุนศึกจับไว้อย่างแรงจนแขนของฉันได้รับอิสระเพราะขุนศึกมัวแต่ตกใจกับเสียงตวาดของฉันทำให้เขาเผลอปล่อยมือฉัน

“และก็เลิกพูดได้แล้ว…ว่าเราเป็นอะไรกัน…”

“เพราะเรา…เลิกกันแล้ว….”ฉันพูดเสียงเข้มพลางจับจ้องนัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มของขุนศึกไปอย่างไม่วางตาแววตาของฉั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ