บทที่ 2 ตอนที่2

"อ๊ะๆๆ อ่าห์ๆๆ อ๊ะๆๆ "ร่างบางครางกระเส่าที่ผมซอยสะโพกถี่ขึ้นและแรงขึ้น จนร่างบางกระตุกเกร็งอีกรอบ

พั่บๆๆ ตั่บๆๆ

"อ่าห์"ผมยกสะโพกเธออกจากความเป็นชายของผม เพราะผมเสร็จแล้ว ผมฉีดนำ้รักสีขาวขุ่นเข้าไปในถุงยาง แล้วผมก็ดึงถุงออกจากความเป็นชายของผม นำ้รักสีขาวขุ่นของผมอยู่ในถุงหลอดจนเกือบครึ่งถุงแล้ว

ปรึก

ผมโยนถุงยางลงไปในถังขยะข้างๆ โต๊ะทำงาน

"เอากี่นำ้ดีคะวันนี้? "เธอเอ่ยถามผม ผมก็มองหน้าเธออย่างเบื่อๆ ถ้าไม่ติดว่ายัยนี่เป็นลูกเพื่อนพ่อผมน่ะผมไล่ตะเพิดยัยนี่ไปนานแล้ว เธอเป็นสาวเปรี้ยวสวยเซ็กซี่แต่ผมไม่รู้สึกอะไรกับเธอเลยสักนิด

"กูมีนัด"ผมบอกเธอและลุกขึ้นยืนพร้อมกับจับเชือกมาผูกเอวรัดเสื้อคลุม

"นัดกับใครคะ? "เธอเอ่ยถามผมและเดินมาสวมกอดเอวจากข้างหลังผม ผมก็แกะมือเธอออก แต่มือยัยนี่ติดหนึบชิบหาย ผมไม่ชอบผู้หญิงงี่เง่าน่าเบื่อแบบนี้

"อะไรของมึงหนักหนาวะ ปล่อยกู! "ผมบอกเธอและแกะมือที่เป็นปลาหมึกของยัยนี่ออก

"ไม่ค่ะ! "เธอบอกผม ผมรู้แหละว่าทำไมมันถึงไม่ยอมปล่อยผม

"มึงไม่อิ่ม? "ผมเอ่ยถามเธอ เธอก็พยักหน้าหงึกๆ ให้ผม ผมก็แกะเธอออกจากเอวผมสำเสร็จ และหันหน้าไปหาเธอ ที่ตอนนี้ยัยนี่กำลังดึงชุดเกาะอกสีแดงของเธอออก ผมรู้จักยัยนี่มาตั้งแต่เด็ก เธอชอบผม แต่ผมไม่ชอบเธอ

"เอานิ้วแหย่เองสิ กูไม่สนองให้มึง! "ผมพูดแค่นั้น และก็หันหลังเพื่อจะเดินออกไปจากห้องทำงาน

"ไม่นะคะ ริว! "เธอตะโกนไล่หลังผม แต่ผมไม่สนใจ ชอบทำตัวน่ารำคาญน่าเบื่อ

โกดังสินค้าFA

"นายมาแหละ เตรียมตัวเตรียมใจไว้เถอะมึง! "เสียงชิโด้มือขวาของผมเอ่ยขึ้น ทันทีที่ผมเดินเข้ามาในโกดังเก็บสินค้าของผม ผมเดินล้วงกระเป๋ากางเกงยีนส์สีดำตัวเเพงเข้าไปยืนประจันหน้ากับคนที่มันกล้าลองดีกับผม

"คุณริว! อย่าทำอะไรผมเลยนะครับ"ไอ้คันจิยกมือไหว้คุกเข่าอ้อนวอนผม ผมก็ยืนมองหน้ามัน

"มึงกล้ามากที่เอาสินค้าของกูไปขายให้ไอ้พวกฝรั่ง"ผมเอ่ยพูดกับมันด้วยนำ้เสียงเยือกเย็น มันรีบคลานเข้ามากอดขาผม

"ไม่ต้อง! "ผมเอ่ยสั่งลูกน้องนับร้อยคนของผมที่กำลังจะเข้ามาดึงตัวไอ้คันจิออกไปจากขาผม แต่ผมสั่งห้ามไว้พวกมันพวกมันเลยพากันยืนมองเฉยๆ

"คุณริว จะไว้ชีวิตผมใช่ไหมครับ"ไอ้คันจิเงยหน้าขึ้นมาถามผม ผมก็กระตุกยิ้มมุมปากให้มัน และเอื้อมมือไปหยิบปืนพกที่ผมเหน็บไว้ข้างหลังออกมา

"คุณริวO_o"ไอ้คันจิเรียกผมอย่างตกใจ ที่ผมเล็งปืนจ่อไปที่หัวกระบาลมัน

"คนอย่างกูไม่เคยไว้ชีวิตคนที่กล้าทรยศกูจำไว้! "

ปัง

"เอือก! "ผมลั่นไกไปกลางกระบาลของมัน ร่างของมัน ชักกระตุกสองสามทีและล้มนอนราบไป

"เก็บศพมัน! "ผมสั่งบอกลูกน้องแล้วเดินข้ามศพของไอ้คันจิเข้าไปดูสินค้า

"นาย รอบนี้มีผู้หญิงสวยๆ เพียบเลยครับ หุ่นดีทั้งนั้นเลย นายจะเข้าไปเลือกเอาไปนอนเล่นสักคนสองคนรึป่าวครับ? "ไอ้มายาตะที่เดินตามหลังผมมาและเอ่ยถามผมขึ้น

"อืม"ผมบอกมัน และผมก็เดินตรงไปยังห้องขังผู้หญิง

"ปล่อยฉันน่ะจับพวกฉันมาทำไม ไอพวกบ้า! "เสียงผู้หญิงโวยวายส่งเสียงแหกปากร้อง

"ว๊ายยย กรี๊ดด สุดหล่อ หล่งจังเลยอ่ะคะ"

"สุดหล่อจับฉันมาทำไมค่ะ จับมาทำเมียเหรอ"

"คุณริว ริวอิจิ หล่อมากก"

"กูนะโคตรสงสารพ่อแม่พวกมึงเลย ที่มีลูกแบบพวกมึง กูไม่แปลกใจเลยที่พ่อแม่พวกมึง ขายมึงให้กู"ผมมองผู้หญิงที่กำลังพากันยืนเกาะกรงขัง และผมก็เอ่ยบอกพวกผู้หญิงพวกนี้ไป ผู้หญิงพวกนี้ผมไม่ได้ไปลักพาตัวมา แต่พ่อแม่ของพวกเธอขายพวกเธอให้ผม เพื่อเอามาใช้หนี้ ผมเลยจะเอาพวกนี้ไปทำงานในสปาร์นวดและไนท์คลับของผม ผมจะเอาพวกเธอไปขายตัวนั้นแหละครับพูดง่ายๆ

"ไม่จริงงงงง"พวกผู้หญิงพากันพูดขึ้น อย่างคนบ้า ผมก็ส่ายหัวไปมาน่ารำคาญจริงๆ

"จะกลับเลยเหรอครับนาย? "ไอ้มายาตะที่ยืนอยู่ข้างหลังเอ่ยถามผม ผมก็เอียงหน้าไปมองหน้ามัน

"ยัง กูจะไปคาสิโน ไอ้มาโอะเอาเงินมาใช้หนี้ยัง? "ผมหันหลังเดินออกมาจากห้องขังผู้หญิงสาว และเอ่ยถามไอ้มายาตะไป ไอ้มาโอะคือลูกหนี้ของผม มันมาเล่นพนันที่คาสิโนของผมและมันก็กู้เงินผมไป10ล้าน วันนี้ครบกำหนดที่มันจะต้องเอาเงินมาใช้ผมแล้ว

"ยังครับนาย คนของเรายังไม่มีรายงานเข้ามาครับ"ไอ้มายาตะบอกผม ผมก็ลูบปลายกระบอกปืนพกที่ผมถืออยู่

"ไปเอาตัวมันมาให้ได้ กูจะตัดนิ้วมัน! "ผมเอ่ยสั่งไอ้มายาตะไปด้วยนำ้เสียงแข็งกร้าว คิดจะลองดีกับกู มึงจะรู้ว่านรกมีจริง!