บทที่ 13 ถนอม
ส่วนคนที่รู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้นได้ออกเดินทางต่อ โดยไม่คิดที่จะให้ความกระจ่างแก่ชาวบ้าน เพราะแท้จริงคนในหมู่บ้านสุ่ยหลานต่างเป็นคนของกลุ่มกบฏ เพียงแค่สองสามีภรรยาแสร้งทำเป็นไม่รู้ เพื่อให้อีกฝ่ายตายใจมากกว่าที่จะแหวกหญ้าให้งูตื่น
การเดินทางดูจะช้าลงกว่าในช่วงแรกที่ออกจากเมืองหลวง เพราะท่านแม่ทัพดูจะเป...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 ฮูหยินร้อนสวาท-หานชิน
2. บทที่ 2 ที่ขบขัน
3. บทที่ 3 ค้างแรม
4. บทที่ 4 ขัดใจ
5. บทที่ 5 ไม่รอบคอบ
6. บทที่ 6 ดื่มด่ำ
7. บทที่ 7 มิเคยผ่านบุรุษ
8. บทที่ 8 ไม่ยิ้มให้ข้า
9. บทที่ 9 เด็กดื้อ
10. บทที่ 10 ตัวตนที่แท้จริง
11. บทที่ 11 เจ้าของห้อง
12. บทที่ 12 เดินทางต่อ
13. บทที่ 13 ถนอม
14. บทที่ 14 อับอาย
15. บทที่ 15 อีกครั้ง
16. บทที่ 16 สะท้านไหว
17. บทที่ 17 ต้องการสิ่งใด
18. บทที่ 18 สบสายตา
19. บทที่ 19 ตามคำเรียกร้อง
20. บทที่ 20 ไม่รู้สึกตื่นกลัว
21. บทที่ 21 มิเดือดร้อน
22. บทที่ 22 น้ำแกงปลา
23. บทที่ 23 ร่านรักฮูหยินสาม
24. บทที่ 24 หญิงหม้าย
25. บทที่ 25 หลังต้นท้อ
26. บทที่ 26 ผลสะท้อน
27. บทที่ 27 ปากอุ่นร้อน
ย่อ
ขยาย
