บทที่ 491

ฉือซวนมองเขาอย่างสิ้นหวัง ในแววตาเต็มไปด้วยความเสียใจและความหวาดกลัว

“เทียนอี้… ฉันรู้ว่าฉันผิดไปแล้ว ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะ… ถ้าฉันถูกขังอยู่ที่นี่ตลอดไป พ่อแม่ของฉันต้องเป็นห่วงแน่ๆ…”

ฮั่วเทียนอี้หัวเราะเบาๆ แล้วยัดส้มกลีบหนึ่งเข้าปากเธอ

“เมื่อวานฉือเจิ้นมาหาฉันจริงๆ แต่หลังจากที่ฉันให้สัญญาฉ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ