บทที่ 547

ฮั่วอวิ๋นถิงมองเขาด้วยสีหน้าเฉยเมย พูดเน้นทีละคำว่า “หลายปีมานี้ตระกูลซูก็ได้ประโยชน์จากตระกูลฮั่วไปไม่น้อย ดังนั้นตระกูลฮั่วไม่เคยติดค้างอะไรตระกูลซู”

ซูไป่เทียนถึงกับพูดไม่ออก เขาตบโต๊ะอย่างแรงแล้วพูดด้วยความโกรธว่า “ถึงตระกูลฮั่วจะไม่ติดค้างอะไรตระกูลซู แกก็ควรจะขอบคุณฉัน!”

“ฉันควรจะขอบคุณคุณจริง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ