บทที่ 22 การกระทำสำคัญกว่าคำพูด (30%)

ครั้นถึงเวลาเลิกงานธารธาราก็ปวดหัวจนหน้ามืด จึงฟุบหน้าลงไปกับโต๊ะภายในห้องตรวจอย่างหมดสภาพ ร่างกายย่ำแย่ขนาดนี้เธอคงไปหาปรเมศตามคำสั่งอันแสนเผด็จการของเขาไม่ไหว

เอาไว้ก่อนแล้วกัน พรุ่งนี้ค่อยไปหาไอ้คนเอาแต่ใจนั่น อย่างมากก็แค่โดนด่าที่กล้าขัดคำสั่งล่ะมั้ง

คุณหมอสาวได้แต่คิดอย่างปลอบใจตัว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ