บทที่ 67 ปกป้องด้วยรัก (75%)

“ไม่! ก็บอกแล้วไงว่าเดินเองได้”

เจ้าของร่างสูงใหญ่ยืดตัวขึ้นยืนเต็มความสูง แล้วกลอกตาขึ้นฟ้า ไม่เคยมีครั้งไหนที่ปรเมศจะรู้สึกหงุดหงิดกับความจองหองของอีกฝ่ายได้เท่านี้มาก่อน ยิ่งท่าทางหยิ่งๆ เชิดหน้าประกาศว่าตัวเองเก่งยิ่งทำให้เขาอยากจะกระชากแม่ตัวดีมาจูบให้หายซ่า จากนั้นก็ตะโกนใส่หน้าว่าอย่าทำตั...