บทที่ 8 เมียทอม (75%)

หลังจากสบถในใจด้วยความหงุดหงิดงุ่นง่านที่ไม่สามารถจัดการกับอารมณ์ดิบที่กำลังก่อตัวขึ้นมาแบบปัจจุบันทันด่วน ปรเมศก็ออกคำสั่งเสียงกระด้าง

“รีบอาบน้ำ เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก”

กล่าวจบเขาก็รีบหมุนตัวเดินจากไป ทว่ายังก้าวขาไม่ทันพ้นห้องน้ำก็ต้องตัวเกร็ง ลมหายใจสะดุดไปเสียดื้อๆ เมื่อมือนุ่มๆ ของคุณหมอสาวคว้าหมับเข้าที่ข้อมือใหญ่

“เดี๋ยวก่อนสิ”

“อะไรอีกล่ะ เรื่องมากจริงมึงนี่” พ่อหนุ่มพันธุ์ดิบสวนกลับห้วนๆ โดยไม่ยอมหันมามองหน้าอีกฝ่าย เพราะไม่มั่นใจว่าตัวเองจะสามารถควบคุมสายตาให้อยู่ที่ระดับใบหน้าของยัยทอมขี้อ่อยได้หรือไม่

“ปลดตะขอเสื้อในให้กูหน่อย”

ชิบหาย! เวรแล้วไหมล่ะ!

เขาสบถคำหยาบๆ ในใจ ก่อนจะกลอกตาขึ้นฟ้าอย่างหัวเสียชนิดไร้คำบรรยาย แล้วก็ต้องแทบสะดุ้งเฮือกกับวาจาที่หลุดออกมาจากปากคนเมา

“นะ…เมศจ๋า ปลดตะขอเสื้อในให้น้ำหน่อย น้ำปลดเองไม่ได้”

ถ้อยคำออดอ้อนหวานหูทำเอาคุณหมอแบดบอยถึงกับทำหน้าไม่ถูก ก่อนจะปฏิเสธเสียงดังจนเกือบเป็นตะโกน

“ไม่โว้ย!”

จากนั้นเขาก็สะบัดมือออกจากอุ้งมือน้อย แล้วตั้งท่าจะหนีไปจากสถานการณ์ชวนใจสะท้าน ทว่าอีกฝ่ายกลับผวาโถมตัวเข้าหา แล้วสอดแขนร้อยรัดเอวสอบเอาไว้ กระแสความร้อนแล่นปราดไปทั้งสรรพางค์เพียงแค่กายของทั้งคู่ได้เข้าแนบชิดกัน ลมหายใจของคนที่เคยมั่นใจว่าควบคุมความดิบของตัวเองได้เริ่มติดขัดอย่างน่าโมโห

“ปล่อยกู ก่อนที่มึงจะเสียใจไปตลอดชีวิต” ปรเมศสั่งเสียงดุดันติดจะสั่น จะให้เขาควบคุมตัวเองให้เป็นปกติได้ยังไงไหว ในเมื่ออีกฝ่ายกอดซะแน่นขนาดนี้ แถมยังเบียดหน้าอกนุ่มๆ เข้ามาซะเขาแทบอยากจะสั่งสอนคนไม่รู้จักรักนวลสงวนตัวให้ดิ้นเร่าๆ และครางกระเส่าเป็นลูกหมา

“ทำไมกูต้องเสียใจ ในเมื่อมึงก็รู้ว่ากูคิดยังไงกับมึง”

“ไม่ว่ามึงจะคิดยังไงกับกู หยุดความคิดของมึงซะ กูขอย้ำอีกครั้งว่ากูไม่ชอบพวกผิดเพศ” ถึงแม้วาจาร้ายกาจที่เปล่งออกมาจากปากหยักจะดูไม่มั่นคงเหมือนอย่างที่แล้วมา แต่กระนั้นก็ยังทำให้คนฟังนึกน้อยใจ

“กูจะทำให้มึงชอบกูให้ได้” ธารธาราเอ่ยอย่างมาดมั่น ขณะจงใจบดเบียดหน้าอกอวบอิ่มเข้าหาอีกฝ่าย ทำเอาเขาสะดุ้งเฮือก หลุดสบถออกมาอีกครา

“เวรเอ๊ย! กูไม่มีวันชอบทอมอย่างมึง…ปล่อยกู!” ในตอนท้ายปรเมศโวยลั่นพร้อมทำท่าฮึดฮัดด้วยความโมโหระคนอึดอัดกับความรู้สึกบ้าๆ ที่กำลังถาโถมเข้ามาทลายกำแพงทิฐิอันเเรงกล้า

“ไม่ปล่อย”

นอกจากจะไม่ทำตามคำสั่งของพ่อคนเจ้าอารมณ์แล้ว แม่สาวขี้เมาหัวดื้อยังกอดเสียแน่นกว่าเดิม

“ทอมบัดซบเอ๊ย! กูบอกให้ปล่อยไงวะ” เขาคำรามลั่นด้วยความหัวเสียกับอาการดื้อด้าน ทว่าวินาทีถัดมาก็ต้องตัวแข็งทื่อเมื่ออีกฝ่ายทาบฝ่ามือลงตรงซีกแก้มทั้งสองข้าง แล้วเอ่ยท้าทายเสียงพร่า

“ดูสิ…ว่ากูมีอะไรที่ไม่เหมือนผู้หญิงบ้าง”

ขาดคำแม่เจ้าประคุณก็ถอยหลังออกมาสองก้าวเพื่อให้เขาได้ยลโฉมโนมเนื้อเต็มสองตา แถมยังมีหน้ามาแอ่นหน้าอกหน้าใจที่เขาเคยปรามาสว่าแบนราบโชว์หรา ครั้นเผลอไล่สายตาลงไปก็พบกับหน้าท้องแบนราบไร้ไขมัน เอวคอดกิ่วรับกับสะโพกผาย ขาเรียวเสลาภายใต้กางเกงขาเดฟเข้ารูป

อา…ถ้าได้เอาไอ้ขาเรียวๆ นั่นมาเกี่ยวที่เอวตอนกระแทกแม่ตัวแสบเข้าใส่ผนังห้องน้ำแรงๆ เอาให้ครางอ้อนหวานๆ มันคงจะดีเป็นบ้า

ความคิดดิบๆ ทำเอาพ่อหนุ่มเลือดร้อนแทบคำรามลั่น หากแต่จำต้องกำหมัดกัดฟันระงับอารมณ์บ้าๆ ที่กำลังทำให้เขาแทบหูอื้อตาลาย แล้วเค้นเสียงลอดไรฟันออกมา

“สำหรับกู ยังไงมึงก็ไม่ใช่ผู้หญิงอยู่วันยังค่ำ”

“งั้นกูจะพิสูจน์ให้ดูว่ากูเป็นผู้หญิง”

ขาดคำธารธาราก็โถมกายเข้าประกบปากหยัก ทำเอาคนถูกจู่โจมตาโต ครั้นจะผละห่างยัยทอมจอมรั้นก็ดึงดันจะจูบ ลมหายใจของพ่อหนุ่มพันธุ์ดิบฮึดฮัด การหักห้ามใจใกล้จะหมดลงไปทุกที ก่อนที่เขาจะบดเคล้าอย่างลืมตัว เพียงได้สัมผัสกลีบปากนุ่มเขาก็เหมือนไร้การควบคุม เหมือนความต้องการที่ถูกเจ้าตัวซุกซ่อนอยู่ในส่วนลึกโดนปลดล็อก พ่อเจ้าประคุณบดขยี้เรียวปากสีกุหลาบอย่างดุดันระคนเร่าร้อนประหนึ่งหิวกระหายจัด จูบเอาๆ จนคนตัวเล็กสำลักลมหายใจ ร้องประท้วงอู้อี้ แล้วผลักอีกฝ่ายให้ถอยห่าง

“กูพิสูจน์แค่นี้แหละ ที่เหลือมึงไปคิดเอาเองว่ากูเป็นผู้หญิงหรือเปล่า” ธารธาราเอ่ยบอกหน้าตาย ทั้งที่สายตาแม่งโคตรเชิญชวน ยั่วยวน และท้าทายในที เรียกเสียงคำรามกระหึ่ม

“มายั่วให้อยากแล้วคิดจะหยุดกลางคันอย่างงั้นเหรอวะ มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกโว้ย” ขาดคำปรเมศก็ทาบมือประคองแก้มนุ่ม แล้วกระแทกปากหยักลงมาอย่างหมดสิ้นความอดทน ในเมื่อกล้าเปิดเกมรุกแบบแม่สาวใจกล้ามาขนาดนี้แม่ตัวดีก็ต้องกล้ารับผิดชอบกับผลที่จะตามมา

“ฮื้อ…ปล่อยกู” คนที่โดนฤทธิ์จูบพายุบุแคมครางอู้อี้ประท้วง แต่คนเอาแต่ใจก็ยังตามประกบปากดูดเอาๆ ประหนึ่งไม่เคยจูบกับผู้หญิงหน้าไหนมาก่อน ทั้งที่เพลย์บอยอย่างเขาผ่านผู้หญิงมานับไม่ถ้วน

“อย่ามาห้าม อยากให้กูเอากูก็จะเอาอยู่นี่ไง”

เขาเค้นเสียงดุดันชิดปากอวบอิ่ม ก่อนจะบดเคล้ารุกเร้าอย่างย่ามใจ กระทั่งเธอสำลักลมหายใจและดิ้นขลุกขลักพ่อจอมตะกละถึงได้ปล่อยให้หายใจหายคอเอาอากาศเข้าปอด ทว่าไม่นานคนที่ยังไม่อิ่มก็กระชากเธอมาป้อนจูบอีกครา โดยไม่นำพาอาการดิ้นรนขัดขืนแต่อย่างใด

“กูไม่ได้อยากให้มึงเอาซักหน่อย” เจ้าของพวงแก้มแดงแจ๋เอ่ยปฏิเสธเสียงสะท้าน พลางเบนหน้าหนีจากปากร้อนๆ แต่คนเอาแต่ใจก็ยังตามติดไม่ลดละ

“ผู้ร้ายปากแข็ง” เสียงห้าวเจือกระเส่าคำรามชิดปากเจ่อ ก่อนจะดูดปากคนที่กำลังจะเถียงอย่างดูดดื่มเนิ่นนาน จนเธอแทบอ่อนระทวยเป็นขี้ผึ้งลนไฟ

กระทั่งรับรู้ได้ว่าอีกฝ่ายจะขาดใจตายเพราะจูบร้อนแรงที่เขายัดเยียดให้แบบไม่ผ่อนปรนถึงยอมปล่อยให้ได้หายใจอีกครา สบโอกาสธารธาราก็ดันพ่อตัวโตออกห่าง แล้วถอยกรูดไปข้างหลัง

ทันใดนั้นคนเมาที่เสียการทรงตัวเพราะจูบเร่าร้อนก็เผลอวาดมือไปชนเข้ากับที่เปิดฝักบัว ส่งผลให้หยาดน้ำเหนือศีรษะโปรยปรายลงมาพร่างพรมร่างเย้ายวน

“อุ๊ย!”

เธออุทาน แต่เขากลับมองตาค้าง

สภาพแม่ตัวดีที่เปียกโชก ผมสั้นๆ ลีบติดหนังศีรษะแทนที่จะดูน่าเกลียดทว่ากลับส่งให้ใบหน้างดงามกระจ่างตาขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ ท่อนบนมีเพียงเสื้อในลูกไม้สีดำที่โอบอุ้มโนมเนื้ออวบอิ่มยั่วน้ำลายซึ่งกำลังขยับขึ้นลงตามอัตราการหายใจของเจ้าตัว ทำให้คุณหมอหนุ่มจอมเย็นชาหายใจแรงลึกปนหอบหนักๆ

แล้วพ่อหนุ่มนักรักก็แทบคำรามลั่น เมื่อแม่ตัวดีทำท่ากัดปากนิดๆ เพื่อกลบเกลื่อนความกระดากอายที่ต้องมาเปิดเผยเนื้อตัวต่อสายตาอีกฝ่าย ทว่าคนมองกลับไม่คิดอย่างนั้น เขาคิดว่ายัยตัวร้ายโคตรจะยั่ว โคตรจะเชิญชวน โคตรจะอ่อย และโคตรจะทำให้เขาร้อนเป็นไฟ

แม่ง! เซ็กซี่ชิบหาย ให้ตายห่าสิวะ!

วินาทีที่เธอยกมือขึ้นลูบน้ำออกจากใบหน้าเขาก็แทบหยุดหายใจ มิหนำซ้ำอีกฝ่ายยังมองเขาตาเยิ้มพร้อมตวัดลิ้นแดงๆ ออกมาเลียรอบริมฝีปากคล้ายประหม่า แต่เขาตีเจตนาว่าเธอกำลังยั่ว กำลังปั่นหัวให้เขาจับกดท่ามกลางสายน้ำเย็นฉ่ำ และในจังหวะที่แม่ตัวดีก้มลงปลดตะขอเสื้อในพร้อมครางอืออากลั้วลำคอระหงด้วยความขัดใจที่ทำไม่สำเร็จ เขาก็หายใจหอบแรง เรือนกายร้อนรุ่มประหนึ่งมีไฟสุม เสียงคำรามกระหึ่มกระเด็นออกมาจากลำคอแกร่งแบบหลุดหลง ความอดทนอดกลั้นของปรเมศหมดสิ้นลงในวินาทีนั้น

“ยั่วกันขนาดนี้ พ่อจะเอาให้ฟ้าเหลือง”