บทที่ 113 เมาเหล้าหรือเมารัก (75%)

คิริมาเอ่ยไล่เสียงแข็งๆ พลางแกะวงแขนกำยำที่รัดรอบเอวอ้อนแอ้นออก ทว่าพอหันมาเผชิญหน้าอีกฝ่ายก็ผวากอด หายใจหอบแรง หน้าแดงก่ำ และหากสังเกตดีๆ ก็จะเห็นว่ากรามแกร่งเกร็งแน่นแวบหนึ่ง เหมือนเขากำลังอดทนอดกลั้นกับอะไรบางอย่าง แต่เธอก็มิอาจทราบได้

“ไม่ไป จะนอนกับเมีย” พงษ์สวัสดิ์เอ่ยอย่างอ้อนๆ แล้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ