บทที่ 142 ตอนพิเศษ 2 ของขวัญวันครบรอบแต่งงาน (ฉันกลับมาแล้วค่า) (125%)

“ก้มหน้าก้มตาดูอะไร หรือว่าแก่แล้วสายตาเลยฝ้าฟางจนมองไม่เห็นสีของใบไม้”

เสียงห้าวทุ้มที่ดังอยู่ใกล้ๆ หูทำเอาเจ้าของร่างบางถึงกับสะดุ้งเฮือกสุดตัว ครั้นเธอหันขวับไปหาอีกฝ่ายแก้มใสๆ ก็ปะทะเข้ากับริมฝีปากหยักของคนที่จงใจก้มลงมากระซิบถามไถ่อย่างจัง

“อุ๊ย!” เสียงหวานหลุดอุทานออกมา

การจูบแก้มแบบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ