บทที่ 53 เข้าห้องผิดชีวิตเปลี่ยน? (75%)

“ปล่อย…ฉันจะกลับบ้าน”

เธอเอ่ยเสียงสั่นพร่า หัวใจเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมานอกอก พร้อมกันนั้นก็พยายามเบี่ยงหน้าหนีจอมตะกละที่ยังไม่อิ่มเต็มกับรสชาติหวานล้ำ ดีที่วันนี้เธอใส่คอนแท็กเลนส์มาทำให้แว่นกรองแสงที่ไม่ใช่แว่นสายตาซึ่งเพิ่งหล่นไปตอนเขาปล้นจูบนั้นไม่ได้มีผลอะไรต่อการมองเห็น

“จะรีบไปไหนเล่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ