บทที่ 74 อดใจไม่ไหวครับ

"พี่ขอโทษครับ พี่รักหญิงมาก พี่ขอโทษพี่อาจจะเร่งรัดหญิงมากไป" เขาเอ่ยออกมาจากใจจริงยกตัวเองขึ้นนั่ง ก่อนจะดึงเธอลุกขึ้นตามมาด้วยเขาใช้นิ้วมือกรีดเช็ดน้ำตาให้

"อย่าร้องสิครับพี่ขอโทษนะคนดี" เขาปลอบใจ

"น้องหญิงจะกลับไปเรียนแล้วค่ะ" เธอรีบลุกขึ้นดึงจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่

"จ้ะ เดี๋ยวพี่ไปส่งแต่มานี่ก่...