บทที่ 840

เธอรอมานานมาก และในขณะที่รอก็มีฝนโปรยปรายลงมาจากฟ้า

ละอองฝนที่หนาแน่นลอยปลิวอยู่ใต้แสงไฟถนน สะท้อนแสงเป็นประกายระยิบระยับ

เธอเงยหน้าขึ้นมองสายฝนที่โปรยปราย หยาดฝนหยดลงบนใบหน้าและเส้นผมของเธอทีละหยด

ในภวังค์ เจียงหลานราวกับได้เห็นเด็กหนุ่มใต้แสงจันทร์อีกครั้ง เขากำลังยิ้มและมองเธอด้วยสายตาที่เปี่ยมไป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ