บทที่ 39 มอบความสุขให้คนเขลา

“ขันทีเฮา คงต้องการให้ข้าปล่อยมือจากพวกเขา และส่งไปให้คนเหล่านั้นเคี่ยวเข็ญสินะ”

“มิได้ องค์หญิงเก้าเป็นขุนนางชั้นผู้ใหญ่ของแคว้นอี้ อย่างไรต้องอยู่ใกล้ชิดองค์ชายทั้งสอง”

เฮาตั๋วกล่าวเช่นนั้น ลู่ซินเหว่ยจึงตระหนักได้ หน้าที่ของบ้านเมืองไม่ใช่สิ่งล้อเล่น ตัวนางก็รับปากกับบิดาไว้ หากมีบุตรชา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ