บทที่ 27 ตอนที่ 27

นี่คือคำพูดแรกที่เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากหยักสวยที่เมื่อคืนมันเคลื่อนไหวครอบครองไปตามผิวกายอย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ หล่อนอยากจะลืมเรื่องอัปยศในศาลานั้นซะให้หมด แต่ดูเหมือนว่าคนตัวโตที่นั่งยิ้มเยาะอยู่เบื้องหน้าจะไม่ยอมให้หล่อนทำได้

แค่เห็นหน้า เห็นริมฝีปาก เห็นความกำยำของร่างกายของดิมิเทรียส สมองของ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ