บทที่ 89 ปีเตอร์มันอิจฉา

และเมื่อเจคอปใช้มือที่ว่างแหวกกลีบดอกออกจนสุด ก่อนจะปักลิ้นลงไปค้างไว้ ฉันก็ได้แต่ขยับกายช่วงล่างส่งอัดโพรงดอกไม้กระแทกลิ้นของเจคอปให้ลึกขึ้นอีก จากนั้นฉันก็ไม่รู้อะไรอีกแล้ว รู้แค่ว่า...

‘โอว... สวรรค์... โอว... โอว... โอว...’

แต่อย่าหวังว่านี่จะสิ้นสุด เพราะตราบใดที่ฉันยังไม่ได้ความแข็งแกร่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ