บทที่ 100 SS2 - 17 ความรู้สึกที่แท้จริง

“นี่จะพาไปไหน”

ฉันมองเส้นทางที่มุ่งออกสู่รอบนอกเมืองอย่างหวั่นใจ กลัวถูกพาไปขังต่างจังหวัดเหมือนเหมย มือกุมกระเป๋าแน่นเผื่อว่าเกิดอะไรขึ้นจะได้โทรขอความช่วยเหลือทัน

จนกระทั่งรถวิ่งเข้าสู่ ‘สุสาน’ ฉันก็ค่อยวางใจ หันไปมองใบหน้าเรียบนิ่งของริกกี้แววตาสับสน

“ทำไมมาที่นี่”

หรือว่าวันนี้เป็นวันครบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ