บทที่ 32 24 สิ่งเล็กๆ

ฉันรู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีก็พบว่ากำลังนอนอยู่บนเตียงหนานุ่มในห้องนอนที่คุ้นเคย ความรู้สึกขมเฝื่อนในลำคอและลมหายใจร้อนผ่าวทำเอาไม่อยากตื่นขึ้นมาเผชิญกับความเป็นจริง ร่างกายหนักอึ้งจนแทบลุกไม่ขึ้นฟ้องเตือนถึงอาการเจ็บไข้

ฉันดันตัวขึ้นนั่ง หัวปวดหนึบ หรี่ตามองไปรอบห้องอย่างเลื่อนลอย ทุกสิ่งเงียบสนิทเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ