บทที่ 97 ตอนที่97.รักที่เป็นเหมือนดังนาฬิกาทราย

ร่างสูงเดินเอาแก้วน้ำไปวางบนโต๊ะตรงมุมห้อง   ก่อนจะเดินย้อนกลับมา ขายาว ๆ ก้าวขึ้นเตียงนอนอีกฝั่ง  ก่อนจะแทรกตัวลงใต้ผ้าห่ม กระเถิบเข้าหาคนที่นอนหันหลังหลับตาตัวแข็งอีกนิด  สอดแขนเข้ากอดเอวบางแล้วเบียดตัวเข้าหาจนแผงอกล่ำ ๆ แนบสนิทไปกับแผ่นหลังของคนร่างบาง

จมูกโด่งฝังลงบนช่วงคอขาวเนียน สูดลมหายใจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ