บทที่ 88 ชอบลุงพอร์ช

“เยอะอย่างนี้จะกินหมดเหรอคะ” อรินดาอดพูดไม่ได้เมื่อเห็นอาหารสองถุงใหญ่ที่วางบนเคาน์เตอร์มีโลโก้ของโรงแรมหรูติดข้างถุง

“ผมถึงบอกอิ๋นว่าไม่ต้องทำเยอะไงครับ”

“คุณยกหม้อข้าวออกไปไว้ที่โต้ะแล้วบอกพันนีให้มาช่วยฉันนะคะ” อรินดาพูดเสียงเรียบและไม่มองเขาเพราะอายไม่กล้าสู้หน้าเขา

“ได้ครับ” ชายหนุ่มพูดอย่างว่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ