บทที่ 3 หลงกล

เมื่อเขาเลี้ยวรถเข้าไปในซอยที่ค่อนข้างเปลี่ยวและดูเหมือนจะมีบ้านอยู่ไม่กี่หลัง ปากทางเขียนว่า “ปากน้ำปราณ” เธอได้แต่นั่งนิ่ง ๆ ไม่กล้าถามอะไรเขาขับรถเข้าไปลึก พอดูก่อนจะเลี้ยวเข้าซอยแคบ ๆ ที่ไม่ได้ลาดยาง และจอดอยู่ที่ประตูรั้ว ที่เธอเห็นกำแพง ยาวสุดลูกหูลูกตา เขากดแตรไปสามสี่ครั้ง ก่อนที่จะมีชายวัยกลางคนออกมาเปิดประตูให้

“บ้านคุณหินหรือคะ” เธอหันไปถามเขา เพราะแค่รั้วก็ดูมีเงินมีฐานะมาก ไหนจะรถ ที่เขาขับมารับเธอวันนี้อีก และเขาจะแต่งตัวโทรม ๆ เชย ๆ ไปทำไมกันนะ

“ครับ” เขาขับรถเข้าไปจอดในที่จอดรถ ชายวัยกลางคนรีบเดินเข้ามาหา เห็นหินยก มือไหว้ก่อนจะสั่งให้ยกกระเป๋าทั้งหมดเข้าไปไว้ในบ้าน มันมืดมากแล้วและไฟที่ส่องสว่าง อยู่ก็ไม่พอให้เห็นรายละเอียดต่าง ๆ ของตัวบ้านมากนัก แต่มีบ้านที่ปลูกติด ๆ กันเหมือน เป็นห้อง มีทางเดินเชื่อมกันอยู่หกหลัง ดูคล้ายรีสอร์ต ต้นไม้ที่ถูกตัดตกแต่งตามทางที่เขา นำเธอเดินไป ถ้าดูตอนกลางวันน่าจะสวยมาก แต่ตอนนี้มันดูน่ากลัวไปสักหน่อย

เมื่อเดินเข้ามาตามทางเดินเธอได้ยินเสียงเพลงที่เปิดจังหวะมัน ๆ และได้ยินเสียง หนุ่มสาวกรีดร้อง เธอหันไปมองหน้าเขาเหมือนเป็นคำถาม

“อ๋อ เพื่อน ๆ ผมเองน่ะครับ นัดกันมาสังสรรค์ คุณขิงคงไม่รังเกียจที่จะมาสนุก ด้วยกันนะครับ”

เขาวิสาสะจับมือเธอที่ว่างอยู่ให้เดินตาม และพาเธอไปยังกลุ่มคนเหล่านั้น มืออีก ข้างของขิงกระชับกระเป๋าสะพายแน่น มีชายหญิงที่กำลังนัวเนียกอดรัดกันอยู่หลายคู่ ขิงหันไปเห็น เธอหน้าร้อนผ่าว ๆ และบางคู่ก็กำลังเต้นเล้าโลมเหมือนจะสอดใส่กันเสียให้ได้ตรงนั้น เธอหันหน้าไปอีกทางรู้สึกหายใจหายคอไม่คล่อง

เขาฉุดมือเธอเบา ๆ เมื่อเดินไปถึงหนุ่มสาวในกลุ่มหันมาส่งเสียงทักทายเขาเกรียวกราว มีผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มเดินตรงเข้ามาสวมกอดเขา และจุ๊บไปที่ปากเขาทีหนึ่ง ก่อนที่เธอจะเลียริมฝีปากของเขา สองคนจูบกันอย่างดูดดื่มทั้ง ๆ ที่อีกมือของเขายังกุมมือเธออยู่ ขิงได้แต่ยืนตัวชา ในชีวิตยังไม่เคยเห็นอะไรที่มันจัง ๆ อย่างนี้ เมื่อสองคนผละออกจากกันเขาล้วงมือไปในกระเป๋ากางเกง ก่อนจะดึงกล่องบรรจุถุงยางอนามัยหลายกล่องโยนไปให้เพื่อนผู้ชายที่รอรับอยู่

เธอเห็นชายวัยกลางคนคนนั้นเดินเข้ามาวางขวดเหล้าที่เขาซื้อมาด้วยไว้บนโต๊ะชงเครื่องดื่มก่อนที่จะเดินออกไป

“คุณหินคะ เออ... ขิงขอตัวไปพักก่อนได้ไหมคะ รู้สึกไม่ค่อยดีเลยค่ะ” เธอบอกเขา เมื่อเขาฉุดเธอให้นั่งลงที่เก้าอี้ตัวหนึ่งบนโต๊ะที่เหมือนจัดไว้ให้เขาเป็นพิเศษ เสียงกรีดร้องและเสียงครางของหลายคู่ทำให้เธอไม่กล้าแม้แต่จะหันไปมอง ตอนนี้นึกอะไรไม่ออกมันมึนไปหมดแล้ว

เขาเดินไปยังโต๊ะชงเครื่องดื่ม หินเดินกลับมาพร้อมกับถาดเครื่องดื่ม บนถาดมีแก้วค็อกเทลเครื่องดื่มสีฟ้าสดใสอยู่ในนั้น แล้วขวดบรั่นดีกับแก้วที่ใส่น้ำแข็งก้อนกลม ๆ อีกสองแก้ว เขายื่นแก้วค็อกเทลให้เธอเมื่อนั่งลงใกล้ ๆ

“ดื่มสักหน่อยสิครับจะได้รู้สึกดีขึ้น” เธอหันไปมองหน้าเขาสีหน้าเป็นกังวลก่อนจะถามออก

“อะไรคะ”

“GOSSIP GIRL ครับอร่อยลองชิมดู” เขาพูดโดยไม่ได้คะยั้นคะยออะไร เธอเสียอีกที่หันไปมองเขา แทบไม่เชื่อสายตาตัวเองที่เขากระดกบรั่นดีเข้าปากเหมือนไม่รู้สึกอะไร เธอมองเครื่องดื่มในมือ กลืนน้ำลายลงคอแบบหนืด ๆ ไม่คิดว่าตัวเธอเองจะตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ก่อนที่จะตัดสินใจยกแก้วค็อกเทลที่เขายื่นให้ดื่มแบบรวดเดียวหมด

“แก้วนั้นแค่ออเดิร์ฟครับ ต่อด้วยแก้วนี้ดีกว่าครับ คุณขิงจะได้รู้สึกดีขึ้น” พูดจบเขายื่นแก้วบรั่นดีอย่างดีที่มีน้ำแข็งก้อนกลม ๆ อยู่ในแก้วเขาแกว่งแก้วเบา ๆ เพื่อเพิ่มความเย็นให้บรั่นดีไปมาก่อนที่จะยื่นให้เธอ ขิงรับไว้ หินจะยกแก้วของตัวเองขึ้นมาชนกับเธอ หญิงสาวชนแก้วอย่างเสียไม่ได้

“กริ๊ง” เสียงแก้วที่ชนกันน้ำเสียงใสกังวานทำให้เธอรู้ว่าเป็นแก้วน้ำดี

‘มันอะไรกันเนี่ย’ เธอคิดในใจก่อนจะยกแก้วบรั่นดีแก้วนั้นเทลงคอ เธอนึกแปลกใจว่า ทำไมเธอกลืนมันได้คล่องขึ้น

เธอหันไปมองรอบ ๆ เมื่อเสียงเพลงถูกปิดลง ตอนนี้ไม่มีชายหญิงเพื่อนของเขาเหลืออยู่ตรงนั้นสักคน เธอถอนหายใจออกมาเบา ๆ”เฮ้อ”

“กินอะไรสักหน่อยไหมครับ จะได้หลับสบาย” เขาเอ่ยชวน

“ไม่ดีกว่าค่ะ ขิงว่าขิงพอแล้ว” เธอค่อยหายใจหายคอได้โล่งหน่อย นั่งหลังพิงพนักเก้าอี้ทอดสายตามองไปทั่ว ๆ เธอเห็นสระว่ายน้ำขนาดกำลังดี และอาณาบริเวณที่ กว้างมาก

“ติดทะเลด้วยหรือคะ” เธอถามเขา เพราะเมื่อปิดเพลงแล้วก็ได้ยินเสียงคลื่นกระทบฝั่ง สายลมที่พัดมากระทบกายเย็นสบาย และมีกลิ่นอายทะเลด้วย

“ครับตอนนี้ก็จะเป็นลมบกพัดลงทะเลอากาศจะเย็นสักหน่อยนะครับ” เขาพูดพลางรินบรั่นดีส่งไปให้กับเธอและเขา จากนั้นก็ปล่อยความเงียบให้ครอบงำ ทำให้หินอดถามไม่ได้อย่างสงสัย “ปกติคุณขิงดื่มไหมครับ”

“ก็เฉพาะมีปาร์ตี้หรืองานเลี้ยง แต่ขิงก็ดื่มไม่เยอะนะคะ” เธอบอกเขา แต่วันนี้มัน ยังไงไม่รู้อยากดื่มขึ้นมาจับใจ ถ้าจะให้นั่งเฉยก็ทำตัวทำหน้าไม่ถูก ให้หน้ามันแดง ๆ ด้วย ฤทธิ์ แอลกอฮอล์นี่แหละเธอคว้าแก้วที่วางอยู่ตรงหน้ากระดกรวดเดียวลงคอ