บทที่ 45 อย่าคิดมาก

“อย่าคิดมากเลยใหญ่ คนบางคนรู้หน้าไม่รู้ใจ ใจคนมันสุดที่จะคาดเดาได้” ลิ้นจี่ตบ บ่าเพื่อเบาให้ปลอบใจ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก...

เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น ทำให้หินลุกขึ้นไปเปิดประตูก็เจอกับพยาบาลที่ลากรถเข็นเข้ามาตรวจร่างกายและทำความสะอาดผู้ป่วย ทั้งสามจึงหยุดเรื่องที่สนทนาไว้ เท่านั้น

“แล้วถ้าขิงออกจากโรงพย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ