บทที่ 47 พยายาม

สิ้นประโยคของจางเย่งถิงแล้ว นางลุกขึ้นยืนบนกิ่งไม้แล้วเหวี่ยงตัวลงมายืนด้านล่าง ยกมือจัดเสื้อผ้าครู่หนึ่ง เพียงพริบตาเดียวคนของพรรคกระเรียนแดงที่มักสวมอาภรณ์สีแดงเลือดนกอยู่เป็นนิจก็ปรากฏกายเคียงข้างผู้เป็นนายรวดเร็วราวภูติผีวิญญาณ สตรีราวสิบคนล้อมกายจางเย่วถิงที่เงยหน้าหันมายิ้มเจ้าเล่ห์แล้วก้าวเข้...