บทที่ 54 อำลา

ร่างบอบบางเดินมาถึงหน้าประตูบ้าน ยังไม่ทันเอ่ยอะไร บานประตูก็เปิดออกก่อน ตามด้วยร่างของพ่อบ้านจูโหย่งเจามีแววตามีประกายแย้มยิ้มอยู่ ซินหรานค้อมตัวลงเล็กน้อยให้พ่อบ้านได้เดินออกมาก่อนแล้วนางจึงเดินเข้าไป นางลืมไปแล้วว่าทุกครั้งก่อนเข้าพบท่าน  จอมมาร นางต้องขานชื่อตนเองให้เขาได้รับรู้ก่อนเสมอ ทว่า...