บทที่ 3 ตอนที่ 1 ชีคเอาแต่ใจ (2)
ร่างบางสมส่วนเดินตามหลังร่างสูงใหญ่ของอิสลัมพลางกวาดสายตามองความใหญ่โตโอ่อ่าและลวดลายอันวิจิตรงดงามภายในวังอย่างตื่นตาตื่นใจ ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าที่มีแทบจะหายเป็นปลิดทิ้งกันเลยทีเดียว
“ที่นี่เราจะแบ่งเป็นส่วน ส่วนกลางเป็นส่วนของผู้หญิง และส่วนนี้จะโดนกั้นด้วยสวนดอกไม้ ด้านในเป็นที่ของท่านชีคจารี อัล อิทาจ อัล บาฮามห์ผู้ปกครองรัฐคูเวอร์กับรัชทายาทอันดับหนึ่งอย่างชีคชาฮีร์ อัล จารี อัล อินทาจ ส่วนท่านชีคซาลซาเอล อัล จารี อัล อิทาจ รัชทายาทอันดับสอง ซึ่งเป็นคนที่เลือกคุณมาทำงานที่นี่อยู่ฝั่งนี้ครับ”
อิสลัมผายมือไปทางฝั่งซ้ายของวัง ก่อนจะเป็นคนเดินนำ โดยมีคุณหมอสาวเดินตามและสังเกตว่าภายในวังไม่ได้มีคนหรือเด็กรับใช้วิ่งพลุกพล่านอย่างที่เคยคิดจะมีก็แค่ทหารยืนรักษาความปลอดภัยตามจุดต่างๆ หญิงสาวเร่งฝีเท้าขึ้นมาเดินเคียงร่างสูงของอิสลัมแล้วถามอย่างตื่นเต้นว่า
“ท่านชีคเป็นคนยังไงคะ ฉันจะได้วางตัวถูก และบอกตรงๆ ฉันรู้สึกตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ”
“ท่านชีคเป็นคนใจดีมีเมตตาเป็นที่รักของประชาชนในคูเวอร์ ท่านเปรียบเสมือนสายน้ำเย็นของคูเวอร์เลยล่ะครับ แม้จะไม่ได้เป็นรัชทายาทอันดับหนึ่ง แต่ท่านก็ทุ่มแรงกายแรงใจทำงานเพื่อชาวคูเวอร์เสมอ อย่างโรงพยาบาลนี้เป็นแนวคิดของท่าน ตอนแรกคูเวอร์มีโรงพยาบาลเพียงแห่งเดียว ซึ่งก็ไม่เพียงพอ ท่านเลยสร้างมันขึ้นมาอีกแห่งด้วยเงินส่วนพระองค์ พร้อมทั้งจัดหาหมอและพยาบาลมาประจำที่นี่ให้เพียงพอกับจำนวนคนไข้ที่มารักษาในแต่ล่ะวัน”
อิสลัมเอ่ยถึงท่านชีคของตัวเองอย่างภาคภูมิใจ และใช่ยกยออย่างลอยๆ แต่ใครๆ ต่างก็พูดให้ได้ยินเสมอว่าชีคซาลซาเอลเหมาะจะสืบทอดตำแหน่งผู้ปกครองรัฐคูเวอร์แห่งนี้มากกว่าชีคชาฮีร์ค ซึ่งป็นพี่ชายต่างมารดาซะอีก และท่านชีคชาฮีร์เองก็เห็นพ้องต้องกัน จึงร่ำๆ จะสละตำแหน่งอยู่บ่อยครั้ง แต่ชีคคาทัลฟาที่เกลียดพระมารดาของชีคซาลซาเอลที่เป็นหญิงต่างชาติเข้ากระดูกดำ จึงยอมไม่ได้ที่จะให้บุตรชายของอดีตนางในฮาเร็มของพระสวามีได้เป็นผู้ปกครองรัฐ
และด้านชีคซาลซาเอลเองก็ไม่เคยคิดอย่างจะสืบทอดตำแหน่งผู้ปกครองรัฐอยู่แล้ว เพราะต้องการการใช้ชีวิตที่อิสระอย่างทุกวันนี้ และใช่ว่าไม่ได้เป็นผู้ปกครองรัฐจะพัฒนาคูเวอร์ไม่ได้เสียเมื่อไหร่
“ได้ยินคุณชื่นชมท่านชีคอย่างนี้ ฉันชักอย่างเห็นหน้าท่านชีคของคุณเสียแล้วสิ”
อิสลัมหัวเราะหึๆ ในลำคอ แต่เขาไม่บอกคุณหมอสาวหรอกว่าเธอนะเคยเจอท่านชีคมาแล้ว และตอนนั้นเขาเองก็อยู่ตรงนั้นด้วย แต่รู้สึกว่าตอนนั้นคุณหมอสาวจะไม่ได้สนใจจะมองใครนอกจากชีคซาลซาเอลผู้มีดวงตาสีไพลินตรึงตาตรึงใจแก่ผู้พบเห็นเสมอ
“เจอแล้วคุณหมอจะรู้ว่าที่ผมพูดมาไม่ได้เกินจริงแต่อย่างใด”
บอกก่อนจะเดินมาหยุดหน้าห้องห้องหนึ่งที่ประตูถูกปิดสนิท อิสลัมยกมือขึ้นเคาะพร้อมกับบอกจุดประสงค์ที่จะมาพบคนในห้องด้วยท่าทีนอบน้อม
“ข้าอิสลัม พาคุณหมอจากประเทศไทยมาพบท่านชีคครับ”
รอครู่หนึ่ง เสียงที่อุรัสยาคิดว่ามันนุ่มทุ้มแต่เปี่ยมไปด้วยพลังอำนาจก็เอ่ยอนุญาต
“เข้ามา”
แต่คนสนิทอย่างอัสลัมกลับขมวดคิ้วมุ่น เพราะจับน้ำเสียงนั้นได้ว่ามันสั่นผิดปกติ ซึ่งผิดวิสัยของชีคอิสลัมผู้มีวาจาหนักแน่น ดังนั้นไม่รอช้าคนสนิทที่พ่วงตำแหน่งองครักษ์กลายๆ อย่างอิสลัมจึงรีบผลักประตู แล้วเดินตรงรี่เข้าไปหาชีคหนุ่มด้วยสีหน้าเป็นกังวล โดยมีคุณหมอสาวเดินตามหลังไปติดๆ แล้วภาพร่างผู้สูงศักดิ์นั่งหันข้างก้มหน้ากุมต้นแขนซ้ายที่มีเลือดไหลซึมของตัวเองด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดก็ทำให้ทั้งสองถึงกับอุทานเสียงหลงออกมาพร้อมกันอย่างตกใจ
“ท่านชีค!”
อัสลัมถลาเข้าไปหาชีคหนุ่มเกือบจะพร้อมกับคุณหมอสาวที่พอเห็นคนเจ็บ แม้จะยังไม่ได้ถูกแนะนำให้รู้จักอย่างเป็นทางการ แต่หญิงสาวก็ไม่สามารถที่จะยืนนิ่งเฉยได้ มันเป็นเหมือนสัญชาตญาณของคนเป็นหมอเลยก็ว่าได้
และไปถึงหมอสาวก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงเรียกได้ว่าสนใจที่จะดูแผลมากกว่าหน้าตาของคนเจ็บ และพอได้เห็นแผลใกล้ๆ ด้วยประสบการณ์คุณหมอสาวก็รู้ได้ทันทีว่าสาเหตุของบาดแผลมากจากอะไร ตอนนี้นี่เองทำให้เธอเงยหน้าขึ้นพูดกับชีคหนุ่ม
“ท่านโดนยิงนี่ แล้ว…คุณ!”
คุณหมอสาวอุทานเสียงหลงอีกครั้งเมื่อสบเข้ากับนัยต์ตาสีไพลินอีกครั้ง และคราวนี้ก็เหมือนเดิมคือมันยังสามารถตรึงเธอให้นิ่งขึง จนกระทั่งได้เสียงจากอิสลัมดังขึ้นนั่นแหละจึงสามารถดึงหญิงสาวให้หลุดจากภวังค์ต้องมนต์นั่นได้
“ท่านโดนลอบยิง”
อิสลัมเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เพราะตั้งแต่เขาอยู่กับชีคซาลซาเอลมาไม่เคยมีเรื่องอย่างนี้เกิดมาก่อน
“ไม่รู้สิ เจ้าคิดว่าไงล่ะอิสลัม แต่ข้าแน่ใจว่าไม่เคยสร้างศัตรู”
“ขอร้องอย่าเพิ่งคิดหาศัตรูกันตอนนี้ได้ไหมเพคะ กระสุนฝังในเราต้องทำการผ่าเอากระสุนออกก่อน เราควรพาท่านชีคไปโรงพยาบาล”
คุณหมอสาวแทรกขึ้นเมื่อรู้สึกว่าชายหนุ่มสองคนไม่คิดจะสนใจบาดแผลที่มีเลือดไหลซึมอยู่ตลอดเวลา กลับไปให้ความสนใจกับผู้ปองร้าย
“ไม่ต้อง! ข้าไม่ไปไหนทั้งไหน และจะไม่มีใครรู้เรื่องนี้ คุณเป็นหมอใช่ไหม ถ้าจะผ่าก็ผ่ามันที่นี่แหละ คุณทำได้ไหมคุณหมอซุ่มซ่าม”
ตอนท้ายชีคซาลซาเอลยังมีอารมณ์เอ่ยล้อคุณหมอสาว ที่พอได้ยินฉายาที่ไม่พึงประสงค์ก็หันขวับมามองหน้าชีคหนุ่มด้วยสายตาบงบอกว่าเธอไม่พอใจอย่างไม่เกรงกลัวทันที
