บทที่ 53 มันสายแล้ว

เว่ยจื้อโหยวใช้ชีวิตอย่างสงบสุขเรื่อยมา พ่อแม่ของนางอยู่ดีมีกินมีใช้ ท่านยายท่านตาใช้ชีวิตอย่างสุขสบายในวัยชรา ขอบคุณสำหรับความเกลียดชังของนางเซียนซื่อผู้เป็นย่าแท้ ๆ ที่ทำให้นางมีวันนี้

ข่าวการเป็นอยู่ที่ดีขึ้นของลูกชายล่องลอยไปเข้าหูของนางเซียนซื่อ เพราะตั้งแต่เว่ยเจี้ยนป๋อแยกบ้านออกมาฐานะความเป็น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ