บทที่ 59 เกิดนาน หนังเหนียว หน้าหนา

เว่ยจื้อโหยวเดินกลับมาถึงก็พบว่าตอนนี้คนป่วยทั้งสองคนได้สติและตื่นขึ้นมาแล้ว เจ้าหนูน้อยหยุนอวี้เองก็ตื่นขึ้นมาแล้วเช่นเดียวกัน ตอนนี้สีหน้าคนป่วยนั่นดีขึ้นมาก ใบหน้าเริ่มมีเลือดฝาดไม่ได้ซีดเซียวดังเช่นกระดาษขาวเหมือนครั้งแรกที่พบเห็น

“จื้อโหยว เจ้ากลับมาแล้วหรือ ได้เรื่องหรือไม่”

“ได้สิ พรุ่งนี้ห...