บทที่ 72 ข้าจะเป็นไม้ซีก ที่บดขยี้ไม้ซุงเช่นเจ้า

เฟยหลงยังคงบุกไปเรื่อย ๆ ตอนนี้แม่ทัพแคว้นลั่วเพิ่งจะได้สติขึ้นมา ส่วนรองแม่ทัพนั้นเริ่มตึงมือขึ้นเรื่อย ๆ หากวัดฝีมือกันตัวต่อตัวเขาไม่อาจสู้หยวนจิ้งได้ เช่นเดียวกับแม่ทัพแคว้นลั่วเขาเองก็ไม่อาจสู้เฟยหลงได้เช่นเดียวกัน

เฟยหลงกับหยวนจิ้งมองแม่ทัพกับรองแม่ทัพแคว้นลั่วด้วยความสมเพชเวทนา การเป็นแม่ทั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ