บทที่ 45 ตัดไฟตั้งแต่ต้นลม

สองร่างเดินเคียงกันออกไป จังหวะนั้นชญานนท์ตามมาถึงชั้นล่างพอดี เขามองตามเห็นเพียงสองคนกำลังเดินเคียงคู่กันไป นี่มันอะไรกันนะความรู้สึกนี้ในใจมันปวดแบบแปลกๆ ทำไม... หัวใจเขามันอ่อนแอเช่นนี้นะ หันหลังกลับขึ้นลิฟต์ผู้บริหารมาถึงห้องตนเองอีกครั้งแล้วทิ้งกายลงบนเก้าอี้ยกท่อนแขนก่ายหน้าผาก เป็นครั้งแรกที่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ