บทที่ 65 ความจริงอันแสนเจ็บปวด

คนถูกขอโทษเหยียดริมฝีปากไม่อยากรับ แล้วเสมองไม่สนใจสบตาคู่สนทนา จนสบตาบิดาเข้า

“เข้าใจแล้ว ถือว่าเราหายกัน”ชนิดาตอบเสียงแข็ง

“ค่ะ”

ชัยเชษฐ์ยกยิ้มพึงพอใจ เขาไม่ต้องการให้บ้านเกิดความวุ่นวาย อยากให้ทุกคนอยู่กันอย่างสงบสุข แค่เรื่องเก่าก่อนก็มากพอแล้ว ทุกอย่างที่ทำในเวลานี้เพื่อไถ่โทษกับอดีตทั้งนั้น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ