บทที่ 126 มาเป็นกำลังใจให้เพื่อน

นายเติ้ลที่นั่งเงียบๆ อยู่ข้างเพื่อนสาว...

"มุก...ฉันคิดถึงแกว๊ะ" เติ้ลเอ่ยออกมาโดยที่สายตามองไปข้างหน้า ตามสายตาเพื่อนสาวที่นั่งนิ่งๆ มองอยู่ก่อนหน้านี้ ที่เหมือนจะมองนกเอี้ยงที่บินมาเกาะกิ่งไม้สองสามตัวตรงหน้า "ถ้าเลือกได้ฉันอยากให้แกลุกขึ้นมาร้องไห้...โวยวายยังดีเสียกว่าที่แกเงียบมาโดยตลอด...สี่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ