บทที่ 44 อลันยังคงสงบ

อลันยังคงสงบถึงแม้จะรับรู้ถึงความเจ็บปวดที่หนูมุกประสบอยู่ เพราะสำหรับเขาตอนนี้ก็ไม่ต่างกับหนูมุกเลย ก็เธอกำลังบีบรัดจนเขาแทบจะปลดปล่อยออกมาให้ได้เลย แต่อลันยังคงดูดดื่มความหวานในโพรงปากนั้นอย่างไม่ลดละ และมือใหญ่ข้างหนึ่งก็บีบเคล้นเนินความอวบอูมเพื่อช่วยผ่อนคลายความเจ็บปวดของหนูมุก โดยที่เขาไม่สนใจ...