บทที่ 57 ผู้หญิงในลอนดอนนี้หมดแล้วเหรอ

"น่าเสียใจจัง...ดูคุณไม่ดีใจเลย" เจสันพูดพร้อมหน้าที่แกล้งเศร้า

"ไม่มีงานทำเหรอ..." หนูมุกไม่สนใจคำแกล้งตัดพ้อนั้น หันหน้าไปถามพร้อมหลี่ตาจ้องมองใบหน้าเจสันพร้อมพิจารณาจริงๆ จังๆ เป็นครั้งแรก

"มี...แต่นี้เป็นเวลาพักนะครับ" เจยันยืดขายาวออกราบไปกับพื้นหญ้า พร้อมเท้าแขนไปด้านหลังด้วยท่าทางสบายๆ อย่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ