บทที่ 113 ตอนที่113

หากน้ำตาคือน้ำกรด ตอนนี้มันกำลังกัดเซาะหัวใจของเธอจนแหว่งโหว่ ดวงตาแสบร้อนจนเจียนจะพร่ามัว จุกแน่นหน้าอกกลืนน้ำลายฝืดคอ เสียดร้าวไปทั้งใจเหมือนกำลังค่อยๆ ตายลงช้าๆ อย่างทรมาน ฝืนจนสุดกำลังให้ขาตัวเองยืนอยู่ บังคับสีหน้าให้นิ่งสงบทั้งๆ ที่อยากร้องไห้จนแทบบ้า ทนมองคนที่ตัวเองรักประคับประคองหญิงอื่นผ่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ