บทที่ 92 ตอนที่ 92

“หายแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วง”

ปัทมาตอบคำถามนั้น ขณะดึงมือออกอย่างสุภาพ ขยับถอยห่างร่างหนาที่ดูเหมือนจะอยู่ใกล้เกินพอดี ใจสาวเต้นตึกตักเมื่อสายตาเจ้ากรรม มันเผลอมองกล้ามเนื้อแข็งแกร่งบนเรือนร่างล่ำสันตรงหน้า ยิ่งได้มองชัดๆ หัวใจก็เต้นโครมคราม พยายามอย่างสุดฤทธิ์ไม่ให้อีกฝ่ายรู้ว่าเธอแสนจะตื่นเต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ