บทที่ 2 บทที่ 1 ข้อต่อรอง

เขาคิดแผนที่จะขึ้นไปห้องนอนในเวลานี้ให้ทันก่อนสี่ทุ่ม และแน่นอนว่าคนอย่างเขาปลาไหลเรียกพ่อสามารถไหลลื่นไปได้อยู่แล้ว

"เวียนหัววะพวกมึง ไม่ไหวสงสัยดื่มหนักไปหน่อย"

"ก็บอกให้เบาๆหน่อยฟังที่ไหนล่ะ"

"งั้นขอไปงีบก่อนสักพัก ถ้าไหวจะลงมานะเพื่อนสุขสันต์วันเกิดนะเพื่อนเสือ รักมึงนะเว้ย"

วชิลุกขึ้นไปสวมกอดเพื่อนรักก่อนจะรีบปลีกตัวออกไปจากตรงนั้นทันที เขามองนาฬิกาเป็นเวลาสี่ทุ่มพอดี ชายหนุ่มรีบวิ่งขึ้นไปในห้องของตัวเองก่อนจะยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อยเมื่อเจอผู้หญิงที่หมายปองยืนเคาะประตูหน้าห้องอยู่

"เอาไวน์มาส่งค่ะ"

เขาหยิบคีย์การ์ดขึ้นมาถือไว้ก่อนจะแตะไปยังประตูและดันตัวหญิงสาวเข้าไปข้างในทันที แสนซนเบิกตากว้างอย่างตกใจหันไปมองตรงประตูเจอผู้ชายเจ้าเล่ห์ที่ใช้สายตามองเธอก่อนหน้านี้แทบจะกลืนกินทั้งตัวก็เริ่มระแวงแปลกๆ

"คุณคะฉันเอาไวน์มาส่ง"

"วางไว้ตรงนั้นแหละ"

แสนซนหยิบขวดไวน์ไปวางไว้บนโต๊ะก่อนจะรีบวิ่งออกไปยังประตูแต่ก็ถูกชายหนุ่มกอดรัดเอวและอุ้มกลับเข้ามาในห้องตามเดิม หญิงสาวดีดดิ้นอย่างตกใจรีบวิ่งไปหาที่หลบก่อนจะเอ่ยเสียงข่มขู่

"อย่าเข้ามานะคะไม่งั้นฉันต่อยคุณจริงนะ"

"ไม่ได้ทำอะไรหรอกแต่อยากยื่นข้อเสนอ"

เธอมองเขาอย่างระแวงแต่ก็ยอมที่จะคุยด้วยเพราะถ้าต่อต้านเขาอาจจะทำรุนแรงกับเธอเดี่ยวสภาพตอนออกไปมันจะไม่งาม

"อะ...อะไรคะ"

"ฉันอยากได้เธอคืนนี้ คิดค่าตัวมาจะเอาเท่าไหร่"

"หนูไม่ได้ขายตัวค่ะ ฮืออออ ปล่อยหนูไปเถอะนะคะพี่สุดหล่อ พี่ก็หน้าตาดีไม่ได้ขี้เหร่เลยไปหาสวยๆเยอะแยะไป"

"แต่พี่อยากได้หนูไง"

เขายิ้มออกมาก่อนจะเสนอเงินให้เธอก้อนหนึ่ง และให้มากกว่าที่เคยให้ผู้หญิงคนอื่นด้วยเพราะเธอดูได้ยากกว่าคนอื่น

"แสนหนึ่งพอมั้ยคืนเดียวแยกย้าย"

แสนซนเริ่มลังเลกับจำนวนเงินเป็นเด็กเสิร์ฟ ทำงานร้านกาแฟ รับจ้างล้างจานสารพัดที่จะทำได้ทั้งเดือนยังไม่ได้เท่าที่เขาเสนอให้นอนด้วยในคืนเดียวด้วยซ้ำ แต่เธอมีศักดิ์ศรีนะจะมาขายตัวไม่ได้

"แสนห้า"

"สองแสน"

เขาเริ่มใบหน้าฉายแววไม่พอใจเพราะดูท่าทางอยากจะโก่งค่าตัวเยอะขึ้น ก็ไม่ใช่ว่าจะสวยเซ็กซี่ระดับนางเอกตัวท็อปทำมาเล่นตัวจะเอาราคาแพงๆ

"นี่ฉันให้เยอะแล้วนะเธอต้องการเท่าไหร่ บอกเลยนะว่าฉันไม่ได้โง่ถ้าแพงเกินไปฉันไม่จ่ายหรอกคนอื่นมีเยอะแยะสวยกว่านี้อีก"

เขากอดอกมองหญิงสาวด้วยแววตาไม่ค่อยพอใจ แสนซนยิ้มออกมากทันทีเพราะคิดว่าถ้าเธอโก่งค่าตัวแพงๆและเขาไม่อยากจ่ายขึ้นมาเธอเองจะได้รอดพ้นออกไปจากที่นี่

"ห้าแสนค่ะ"

"โหย...! หนู แพงไปมั้ยเอาคืนเดียวเองนะ"

"แต่หนูมีค่าความบริสุทธิ์นะคะ"

เธอเอ่ยออกมาอย่างใสซื่อ เห็นแบบนี้ยังไม่เคยต้องมือชายใดมันก็ต้องอัพค่าตัวกันหน่อยสิ วชิหรี่ตามองหญิงสาวไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไหร่ ไอ้ที่บอกว่าซิงเนี่ยเขาเจอมาเยอะแล้วฉลาดอย่างเขาใครจะมาหลอกได้ล่ะ

"ซิงจริงป่ะหลอกไม่เนียนนะ ฉันกระแทกทีเดียวก็รู้แล้วว่าซิงหรือไม่"

"ไม่ได้โกหกนะคะหนูยังบริสุทธิ์อยู่ เอาเป็นว่าถ้าอยากได้ก็โอนมาค่ะห้าแสน แต่ถ้าจ่ายไม่ไหวก็ปล่อยหนูไปค่ะ"

เธอรีบวิ่งไปยังประตูหน้าห้องแต่ก็ถูกเขาอุ้มจับกลับเข้ามาเหมือนเดิมอีกครั้ง หญิงสาวดิ้นลงจากตัวของชายหนุ่มก่อนจะวิ่งไปหลบอยู่ตรงโซฟา

"เธอคิดว่าฉันไม่มีปัญญาจ่ายเงินห้าแสนเหรอ"

"มะ...ไม่ใช่แบบนั้นค่ะหนูหมายถึงว่ามันแพงไปสำหรับพี่ไงคะ"

เธอพยายามแก้ต่างไม่ให้เขาเข้าใจผิดไป วชินิ่งเงียบไปสักพักก่อนจะยิ้มมุุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ ตกลงรับข้อเสนอเงินห้าแสนของเธอ มีอยู่สองข้อที่เขาอยากจะรู้คือเธอซิงอย่างที่พูดจริงรึเปล่าและอย่างที่สองเขาอยากเอาชนะเธอ

"ตกลงห้าแสนรับข้อเสนอ"

แสนซนเบิกตากว้างอย่างตกใจมือไม้สั่นอย่างทำอะไรไม่ถูก เธอรีบหาทางหนีทีไล่ก่อนจะหันไปคุยกับเขาอีกครั้ง

"คือหนูเปลี่ยนใจแล้วค่ะขอขึ้นค่าตัวเป็นล้านหนึ่ง"

"คิดว่ากำลังเล่นขายของเหรอ... ฉันไม่ได้สนุกด้วยหรอกนะเด็กโง่ เลขบัญชีมาสิเดี๋ยวโอนให้ห้าแสน และถ้าซิงอย่างที่ว่าขอแตกในได้ป่ะ"

"อะ...อะไรคือแตกในคะหนูงง"

แสนซนถดถอยหนีชายหนุ่มจนมุมมองซ้ายมองขวาก่อนจะพยายามวิ่งไปยังประตูอีกครั้งแต่ก็ถูกเขาจับไว้ได้แถมครั้งนี้ไม่ยอมปล่อยด้วย

"อื้อ...ปล่อยหนูนะคะพี่สุดหล่อ"

"ไม่ปล่อยตกลงราคากันแล้วจะชิ่งเหรอ เป็นเด็กเลี้ยงแกะโตมายังไง"

"แต่ว่าหนู..."

เธอมองเขาก่อนจะทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ไม่ได้ตั้งใจจะขายตัวและไม่ได้ตั้งใจจะเสนอราคาตัวเอง เพียงแต่เธอคิดว่าถ้าเรียกแพงๆเขาจะยอมหยุดและปล่อยเธอไป

"อย่ามาเลี้ยงแกะแถวนี้ฉันไม่ชอบ คืนเดียวแยกย้ายได้ไปห้าแสนถามจริงหาไหนได้อีก ดีกว่าเธอมาเป็นเด็กเสิร์ฟทำงานงกๆได้คืนกี่บาทกัน นี่เงินห้าแสนนะหนูไม่ใช่ห้าสิบบาทคิดเยอะทำไม"

เขาก้มหน้ามองเด็กสาวอย่างสงสัยทำไมต้องเล่นตัวขนาดนั้นและจำนวนเงินที่ยอมจ่ายมันมากที่สุดเท่าที่เขาเคยเสียแล้ว ถ้าไม่ติดว่าอยากเอาชนะเธอให้ได้เขาไม่ยอมจ่ายหรอก

"งั้นขอเพิ่มอีกสองแสนค่ะ"

"ได้ทีเอาใหญ่ โก่งค่าตัวสุดๆ"

"ค่าความบริสุทธิ์ของหนูไงคะ พี่สุดหล่อคิดดูสิหนูนอนกับพี่ใช่มั้ยหนูเสียความบริสุทธิ์ไปแล้ว และถ้าหนูไปนอนกับคนอื่นอีกหนูก็จะไม่บริสุทธิ์แล้วไง หนูจะโก่งค่าตัวแบบนี้ไม่ได้แล้วนะ"

เธอพยายามอธิบายให้เขาฟังและถ้าอยากได้เธอจริงเพื่อแลกกับเงินเจ็ดแสนเธอยอม บางทีการยอมลดศักดิ์ศรีเพื่อแลกกับเงินเกือบล้านมันก็คุ้มนะ อีกอย่างเธอไม่ได้สนใจเรื่องความบริสุทธิ์อะไรทั้งนั้น และถ้าเขาจ่ายมากพอเธอจะยอมหลับหูหลับตาทำ

"เรื่องมากวะงั้นทำให้พอใจก่อนเดี๋ยวเพิ่มให้เอง"

"ถ้าจ่ายทีหลังหนูคิดเงินเพิ่มนะ"

"ยัยขี้งก... โก่งราคาชะมัด"

เขาสบถออกมาอย่างหัวเสียก่อนจะยอมหยิบโทรศัพท์กดเข้าแอพธนาคารเพื่อโอนเงินให้เธอตามที่ตกลง แสนซนรีบเปิดคิวอาร์โค้ดให้เขาโอนเงินและไม่กี่วินาทีเท่านั้นเงินจำนวนเจ็บแสนก็เข้ามาในบัญชีของเธอ

"โห...! รวยจริงเงินตั้งเจ็ดแสน"

เธออ้าปากค้างอย่างตกใจเพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยได้จับเงินแสนกับเขาเลยสักครั้งในชีวิต และตอนนี้มันอยู่ในมือของเธอแล้วและไม่คาดคิดว่าชีวิตนี้จะหาเงินได้ง่ายขนาดนี้

"ทำไมพี่รวยจังอ่ะ"

"พ่อรวยพี่ก็เลยรวย ได้เงินไปแล้วก็แก้ผ้าสิรอไรอ่ะ คืนนี้จะเอาจนร้องขอชีวิตเลย รูดทรัพย์พี่ไปซะเยอะอย่าคิดว่าจะได้ยิ้มเดินออกไปแบบสบายตัว"

"ทำไมฟังดูเหมือนกำลังจะฆาตกรรมหนูเลยอ่ะ"

หญิงสาวทำท่าทางขนลุกกับคำพูดของเขา ไม่รู้ว่าคิดถูกคิดผิดแต่รับเงินมาแล้วก็คงจะทำอะไรไม่ได้

"ยิ่งกว่าหนังฆาตกรรมอีก เพราะหนังแนวนั้นมันร้องแป๊บเดียวก็โดนเชือดตายไร้ลมหายใจ แต่หนูจะร้องทั้งคืนโดยที่ยังมีลมหายใจ มานี่ขึ้นเตียง...!"

"อ๊ะ...! พี่สุดหล่อเบากับหนูหน่อยเซ่..!"

"ตายคาเตียงแน่ยัยจอมโจรต่อรองเก่งนักนะ"