บทที่ 3 ตอนที่2

คลับH&H

ฮันนี่ เอริยา......

สวัสดีค่ะ ฉันฮันนี่ค่ะคาสโนวี่ตัวแม่ ที่ผู้ชายทุกคนอยากจะมาขึ้นเตียงกับฉัน ตอนนี้ฉันอยู่ที่ผับ H&H ผับของฉันกับพี่เฮล พี่ชายผู้เป็นที่รักของฉัน ตลอด10ปีที่ผ่านมาฉันไม่เคยติดต่อมาหาพี่เฮลเลยและไม่ให้แด๊ดกับมี๊บอกเขาด้วยว่าฉันไปเรียนต่อที่เมืองไหนในสหรัฐอเมริกา เพราะฉันกลัวว่าถ้าพี่เฮลรู้พี่รามก็ต้องรู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน และฉันยอมเปลี่ยนตัวเองแค่ไหน เมื่อก่อนฉันเป็นเด็กค่อนข้างเรียบร้อยใสๆๆแต่ตอนนี้ฉันแซ่บค่ะ^^ฉันกลับมาเพื่อพี่รามเพื่อนพี่เฮลพวกเราสามคนเติบโตมาด้วยกัน แต่ฉันดันไปตกหลุมรักพี่รามเลยคิดว่าเขาเป็นพี่ชายของฉันไม่ได้จริงๆฉันจึงกลับมาเพื่อทวงเขาให้เป็นของฉันของฉันแค่คนเดียวเท่านั้น วันนี้ฉันมาในชุดลูกไม้เกาะอกสีขาวที่สั้นเลยเข่ามา2คืบเกือบจะเห็นแก้มก้นอยู่แล้เนื้อผ้ก็บ้างมากผมยาวสีนำ้ตาลอ่อนของฉันถูกดัดเป็นมวยปล่อยลงมาปิดแผ่นหลังและติดกิ๊บปลาดาวให้ดูน่ารักขึ้น ฉันเดินเข้ามาภายในผับผู้ชายก็ร้องเรียกชื่อฉัน ฉันคงทำได้แค่ยิ้มหวานให้พวกเขาเพราะพวกเขาไม่ใช่เป้าหมายของฉันในค่ำคืนนี้ พวกผู้ชายพากันหลีกทางให้ฉันเหมือนต้องมนต์สะกดไม่เสียแรงที่ไปอยู่อเมริกาตั้ง10ปี ฉันใช้เวลาตลอด10ปีเพื่อสร้างความมั่นหน้าความมั่นใจให้ตัวเองรวมไปถึงสร้างความเข้มแข็งให้ตัวเองเพื่อจะกลับมารุกฆาตพี่รามของฉันอีกครั้งและครั้งนี้ ฉันต้องได้เขามาเป็นของฉันแน่นอน ฉันเดินไปยังโซนวีไอพีโต๊ะที่พวกพี่ชายฉันนั่งกันอยู่ ฉันก็เห็นพี่เฮลใส่เสื้อเชิ้ตสีดำเชตผมขึ้นอย่างเท่ห์หล่อไม่เปลี่ยนจริงๆพี่ชายฉัน พี่เฮลตัวใหญ่ขึ้นมากอ่ะก็เวลาตั้ง10ปีนี่เนอะอะไรๆก็คงจะเปลี่ยนไปบนตักของเขามีผู้หญิงใส่ชุดเกาะอกสีแดงหน้าอกหน้าใจของเธอมีขนาดที่ใหญ่โตมาก ข้างๆพี่เฮลมีพี่น็อตนั่งอยู่เขาสวมใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวสไตล์ๆหนุ่มตี๋บนตักเขาเองก็มีผู้หญิงใส่เสื้อสายเดี่ยวกระโปรงสั้นถกขึ้นมาหน่อยหนึ่งร้ายจริงๆพี่น็อตและฝั่งตรงข้ามพี่เฮลก็คือพี่ราม พี่รามใส่เสื้อยืดที่ดำสวมด้วยเสื้อแจ็คเก็ตหนังสีดำพี่รามตัวใหญ่ขึ้นมาแถมยังหล่อโคตรๆๆๆเลยพี่รามหล่อขึ้นกว่าเดิมเยอะมากอ่ะ และเขาทำให้ฉันยิ้มได้ก็ตรงที่ข้างๆหรือบนตักของพี่รามไม่มีผู้หญิงเลยพี่รามมองฉันนิดนึงแล้วก็หันไปสนใจแก้วเหล้าในมือต่อ หึ!ยังคงความเย็นชาเหมือนเดิมเลยนะคะพี่ราม พี่รามของฉันจะมีแฟนรึยังนะ ส่วนพี่น็อตมองฉันตาไม่กระพริบเลยค่ะ นำ้ลายเกือบไหลแล้วนะคะพี่^^ ส่วนพี่เฮลลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วด้วยความตกใจปนดีใจที่เห็นฉันทำให้ผู้หญิงที่นั่งอยู่บนตักเขาตกจากตักเขาทันทีอย่างแรงเจ็บก้นแทนเธอเลยนะน่ะ แต่ฉันว่าฉันขอสมนำ้หน้าเธอดีกว่าเพราะอยากมายุ่งกับพี่ชายสุดหล่อของฉันทำไมล่ะ พี่เฮลเดินตรงมาหาฉันทันทีด้วยสีหน้าดีใจปนน้อยใจฉันรีบเดินเข้าไปสวมกอดและซบไหล่พี่เฮลด้วยความคิดถึง พี่เฮลเองก็สวมกอดร่างฉันด้วยความคิดถึงเช่นกัน กลิ่นตัวหอมๆยังเหมือนเดิมเลยพี่ชายของฉัน^^ ฉันยื่นหน้าขึ้นไปกดปลายจมูกแนบชิดไปกับแก้มขาวเนียนของพี่เฮลหอมแก้มพี่เฮลทั้งสองข้างไปด้วยความรัก

"ฟอด ฟอด พี่เฮลคะ"ฉันเรียกพี่เฮลด้วยนำ้เสียงแจ่มใสและทำหน้าออดอ้อนเพราะตอนนี้หน้าพี่ชายฉันบึ้งตึงมากค่ะ

"ทำไมกลับมาไม่บอกพี่เลย? พี่น้อยใจนะรู้ไหมคะฮันนี่"พี่เฮลเอ่ยขึ้นด้วยนำ้เสียงน้อยใจและตัดพ้อสงสัยเขาจะน้อยใจฉันจริงๆนั่นแหละ

"ฮันนี่ขอโทษค่ะพี่เฮล ต่อไปนี้ฮันนี่จะไม่ไปไหนอีกแล้วค่ะ^^"ฉันตอบพี่เฮลไปด้วยน้ำเสียงอ้อนๆพี่เฮลน่ะแพ้ลูกอ้อนฉัน เขายิ้มอ่อนๆให้ฉันและพี่เฮลก็จับมือฉันให้มานั่งลงข้างๆตัวเขาที่อยู่คนละฝั่งกับพี่น็อต แหมยังหวงน้องสาวเหมือนเดิมเลยนะคะพี่ชายฉัน^^

"สวัสดีค่ะพี่น็อต"ฉันเอ่ยทักทายพี่น็อตพร้อมกับยกมือไหว้เขา พี่น็อตรับไหว้ฉันแล้วเขาก็รีบดันร่างของผู้หญิงคนนั้นออกไปทันทีก่อนจะหันไปกระซิบกับผู้หญิงของเขาเเละของพี่เฮล แล้วพวกเธอก็พากันเดินออกไปจากตรงนั้นสงสัยพี่น็อตคงจะบอกให้พวกเธอออกไปก่อนล่ะมั้งนะ

"สวัสดีครับน้องฮันนี่^^น้องฮันนี่สวยมากพี่ตามไอจีน้องมาตลอดเลยนะครับ"พี่น็อตเอ่ยพูดพร้อมจะเอามือข้ามพี่เฮลมาจับมือฉันแต่ก็ถูกพี่ชายจอมขี้หวงของฉันจับมือเขาไว้ซะก่อนพร้อมกับออกแรงบิดข้อมือของพี่น็อตพวกเขายังคงเหมือนเดิมเลยนะ^^

"โอ๊ย!!!เชี้ยเฮลมึงบิดข้อมือกูทำไมกูแค่จะไปขอจับมือน้องฮันนี่แค่นั่นเอง!!"พี่น็อตโวยวายร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวดพลางทำหน้าเหยเกท่าทางแกล้งๆ เขาไม่ได้เจ็บจริงๆอย่างที่เขาบอกล่ะมั้ง

"เยอะแหละมึงไอ้สัสน็อต เดี๋ยวเถอะมึง!"พี่เฮลบอกพี่น็อตด้วยสีหน้าโหดๆปนกวนๆหึๆๆน่ารักจังพี่ชายฉัน

"สวัสดีค่ะพี่ราม"ฉันเลิกสนใจสองคนนั้นและหันไปสนใจผู้ชายหน้าตายที่นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของพี่เฮลนั่นก็คือพี่ราม ฉันยกมือสวัสดีพี่ราม พร้อมกับเดินไปนั่งลงข้างๆเขาพี่รามมีสีหน้าตกใจนิดนึงก่อนจะพยักหน้ารับคำสวัสดีของฉัน ไม่เจอกันนานเย็นชาขึ้นเยอะเลยนะคะว่าที่สามี^_^

"ฟอด คิดถึงพี่จัง^_^"ฉันหอมแก้มพี่รามไปทีหนึ่งพร้อมกับเอ่ยกระซิบแผ่วเบาที่ข้างหูให้พี่รามได้ยินเพียงแค่คนเดียว พี่รามตกใจลุกขึ้นยืนอย่างไว ฉันหน้าเหวอมองหน้าเขาด้วยความตกใจเช่นกัน

"ฮันนี่!!ไปหอมแก้มไอ้รามทำไม!มานี้เลย"

บทก่อนหน้า
บทถัดไป