บทที่ 5 ตอนที่4

ฉันตอบน้องแดนไปก่อนที่จะมานั่งมองรูปพี่รามต่อฮันนี่คิดถึงพี่รามจังเลยค่ะ อยากกอดอยากหอม อยากไปนอนด้วย เอ๋?เย้^_^ฉันคิดแผนออกแล้ว คืนนี้ฉันจะไปขอนอนกับพี่รามหึๆๆ ด้านได้อายอดค่ะ ผู้ชายแบบพี่รามเย็นชาเยือกเย็นหาไม่ได้อีกแล้วนะคะบนโลกใบนี้

ตอนนี้ก็เย็นแล้วสงสัยพี่รามน่าจะกลับมาแล้วแหละ เขาเป็นประธานบริษัทรถยนต์ที่มีฉันเป็นประธานร่วมพ่อแม่ของพี่รามกับแด๊ดมี๊ฉันสนิทกันมากพวกท่านเลยลงทุนสร้างบริษัทนี้ขึ้นมาเพื่อให้ฉันกับพี่รามบริหารช่วยกัน พอฉันเรียนจบฉันต้องไปรับตำแหน่งประธานร่วมกับพี่รามนี้แหละ แต่ตอนนี้ฉันอยากเที่ยวก่อนเลยขอแด๊ดพักสักอาทิตย์ก่อนจะเข้ารับตำเเหน่งเพราะตอนนี้ฉันกำลังจะรวบรัดตัดตอนพี่ราม เอ้ย!ไม่ใช่ๆๆๆฉันจะได้มีเวลาคิดแผนจับพี่รามมาทำสามีด้วยความที่เขาจะต้องมาสยบแทบเท้าฉันยังไงล่ะ คืนนี้แหละคะฉันจะไปลวนลามพี่ทั้งตัวเลย เอ้ย!!!ไม่ใช่ๆๆๆฉันจะไปขอนอนเฉยๆๆบนเตียงเดียวกับเขาตั้งหากล่ะ เพราะความจินตนาการถึงหน้าอกขาวๆของพี่รามทำให้ฉันเผลอกลืนนำ้ลายลงคอย่างอึกใหญ่ เห็นไหมทำฮันนี่ใจแตกเลยพี่ราม

4ทุ่ม ณ บ้านอัดสิลาเลิศ

"แม่นมๆคะ"ฉันเอ่ยเรียกป้านมด้วยความรีบร้อนในขณะที่เขากำลังจะปิดประตูบ้านใหญ่ของบ้านอัดสิลาเลิศ เสียงเรียกของฉันทำให้ป้านมหยุดชะงักทันที ตอนนี้ฉันมาอยู่บ้านของพี่รามเป็นที่เรียบร้อยแล้ว วันนี้ทางสะดวกพี่เฮลไม่อยู่บ้าน เห็นเขาบอกว่าที่คลับมีงานต้องเคลียร์เลยเขาขอนอนที่คลับเลย ส่วนพ่อกับแม่พี่รามเขาไปเที่ยวกับแด๊ดกับมี๊ฉันเองไม่มีทางกลับมาง่ายๆหรอกสี่ท่านนั่นอ่ะ และตอนนี้ที่บ้านฉันก็เหลือแค่เเม่นมวาดแม่นมที่เลี้ยงฉันมากับคนรับใช้อีกห้าคนส่วนบ้านพี่รามเหลือแค่แม่นมนวลคนที่เลี้ยงพี่รามมากับคนรับใช้แค่สามคนรวมแม่นมนวลด้วยก็แค่สี่คนแค่นั่นเองและคนพวกนี้คงไม่มาขัดขวางฉันแน่นอน ฉันมั่นใจ และที่ฉันทำไมถึงรู้ก็เพราะว่าฉันไปหาข้อมูลมาอย่างเเน่นหนาแล้วยังไงล่ะ

"ใช่คุณหนูฮันนี่รึเปล่าคะ?”แม่นมนวลเอ่ยถามฉันในขณะที่ฉันดึงประตูหน้าบ้านไม่ให้ปิด แม่นมนวลเมื่อเห็นฉันท่านก็ดีใจเปิดประตูให้ฉันเข้าไปในบ้านแทบจะทันทีเลยล่ะ ฉันรีบเดินไปกอดแม่นมนวลด้วยความคิดถึงท่าน ท่านก็สวมกอดร่างของฉันแน่นด้วยความคิดถึงเช่นกัน

"แม่นมนวลฮันคิดถึงเเม่นมมากๆค่ะ^_^”ฉันพูดด้วยนำ้เสียงอ้อนๆพร้อมกับหอมแก้มแม่นมนวลไปสองทีข้างละที

"ยังขี้อ้อนเหมือนเดิมเลยนะคะ แล้วนี้มาทำอะไรคะดึกๆดื่นๆคะเนี่ยคุณผู้หญิงกับคุณผู้ชายไม่อยู่หรอกค่ะเหลือก็แต่คุณราม"แม่นมนวลเอ่ยบอกฉันด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสและเป็นมิตร ท่านเอ็นดูฉันมากเพราะฉันเป็นเด็กขี้อ้อนและขี้ประจบแต่ไม่ได้ตอแหลนะคะ

"อ๋อค่ะ^_^พอดีฮันคิดถึงพี่รามนะคะเลยกะว่าจะแวะมาทักทายเขาสักหน่อยคิดถึงแม่นมด้วยนะคะ^\^"ฉันลูบแขนแม่นมไปอย่างออดอ้อน

"ปากหวานเหมือนเดิมเลยนะคะ คุณหนูฮันไปหาคุณรามเถอะค่ะห้องเดิม สงสัยจะกำลังอาบนำ้อยู่นะคะ"แม่นมนวลบอกฉันพลางชี้มือขึ้นไปยังชั้นบนของบ้านที่เป็นห้องของพี่ราม

"ขอบคุณคะแม่นมนวลจุ๊ฟๆ"ฉันพูดเสร็จก็หอมแก้มแม่นมนวลไปอย่างไวก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปข้างบนห้องของพี่รามด้วยท่าทางรีบร้อน โอ้ย!พี่รามกำลังอาบนำ้อยู่ ด้วย อร๊ายอยากเห็นจัง^//^(ไรท์เตอร์jane jangira:เบาได้เบานะคะคุณฮันนี่^_^)

(หน้าห้องราม)

ก๊อกๆๆๆๆๆ

“ครับแม่นมเหรอครับ เข้ามาได้เลยครับผมอาบนำ้อยู่"อุ๊ยๆๆบุญอะไรของอีฮันว่ะคะ ที่จะได้เห็นพี่รามกำลังอาบนำ้หน้าอกขาวๆหัวนมชมพูซิกซ์แพ็คแน่นๆของพี่รามโอ้ย!ฮันนี่จะเป็นลมแล้วค่ะ ฉันไม่รอช้ารีบเข้าห้องไปตามคำเอ่ยชวนของเจ้าของห้องทก่อนจะหยิบเอาโซ่กับเเม่กุญแจออกมาจากกระเป๋าสะพายก่อนจะคล้องไปที่ประตูห้องนอนของพี่ราม ดีน่ะที่ห้องพี่รามมีที่ให้คล้องโซ่ด้วยน่ะ ไม่งั้นฉันคงหมดสิทธิ์ พอทำเสร็จฉันก็รีบถอดเสื้อคลุมตัวนอกออกทันทีเผยให้เห็นฉันที่ใส่เสื้อกล้ามสีขาวกับกางเกงยีนส์สีดำขาสั้นและรูปร่างที่แสนยั่วยวนสุดเซ็กซี่ของฉัน ฉันมั่นใจว่าฉันมีเรือนร่างที่ดึงดูดผู้ชายได้เป็นอย่างดี ไหนจะหน้าอกหน้าใจที่มีขนาดใหญ่ของฉันที่ขาวนวลจนน่าจับต้อง ไหนจะหน้าท้องแสนสวยที่แบนราบเอวคอดที่มีส่วนเว้าส่วนโค้งให้เห็นได้ชัด ไหนจะก้นกลมกลึงงอนงามของฉันอีก รับลองว่าพี่รามจะต้องพึงพอใจในร่างกายของฉันแน่ๆ ตอนนี้ภารกิจของฉันเดินทางมาถึงครึ่งทางแล้วที่เหลือก็แค่รอพี่รามออกมาจากห้องนำ้แค่นั้นเอง

"แม่นมครับมี เห้ย!!!"