บทที่ 24 ความตายครั้งที่สอง?

ชายหนุ่มก้มมองฝ่ามือตัวเอง มือคู่นี่ผอมแกร็นเหมือนกิ่งไม้  นึกถึงร่างกายที่เริ่มขยับตัวไม่ได้ และเข้าสู่สภาวะคนใกล้ตายทุกขณะ เขาคิดถึงนาง เขาได้ยินบ่าวไพร่กระซิบกระซาบนินทาพูดถึงเหมยซิงที่ถูกโยนทิ้งในป่าช้าอย่างน่าอนาถ  ด้วยใจที่คิดถึง หรือพลังใดไม่อาจรู้ได้  เขาลุกขึ้นยืน และก้าวออกไปทีละก้าวทีละก้...