บทที่ 62 หัวใจเต้นรัว

เหมยซิงไม่ได้พูดความจริงทั้งหมด ไม่ใช่แค่คล้ายแต่ควรเรียกว่า ‘เหมือน’ จนน่าตกใจ   ยังไม่ทันจะพูดอะไรต่อ ร่างที่คร่อมนางอยู่ก็ขยับตัวถอยห่าง  นางได้ยินเสียงสบถพึมพำแล้วสายตาของเขามองไปยังมีดสั้นที่นางฉวยจากหานหงปิงมา นางวางมันไว้บนโต๊ะและลืมเก็บ  มือใหญ่เอื้อมมือไปคว้ามันไว้ในมือ เหมยซิงลุกพรวดจากเตี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ