บทที่ 10 10
"ข้าไม่อยู่ เจ้าให้สองแฝดกินข้าวหมา เจ้าจำได้รึไม่ คนใจคออำมหิตเยี่ยงเจ้ารึ จะเป็นคนดี เสแสร้งสิ้นดี" น้ำเสียงเย็นพลันเอ่ยขึ้น คนฟังอย่างหลี่ซินถึงกับขนลุก
นางคุกเข่าตรงหน้าเขาด้วยความหวาดกลัว เขาก็ได้ทำให้นางตายไปแล้วครั้งหนึ่ง ไม่พอใจอีกรึ
"ท่านอ๋องยกโทษให้ข้าด้วย ข้าดีกับพวกเขามาตลอดหลายวันมานี...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 1
2. บทที่ 2 2
3. บทที่ 3 3
4. บทที่ 4 4
5. บทที่ 5 5
6. บทที่ 6 6
7. บทที่ 7 7
8. บทที่ 8 8
9. บทที่ 9 9
10. บทที่ 10 10
11. บทที่ 11 11
12. บทที่ 12 12
13. บทที่ 13 13
14. บทที่ 14 14
15. บทที่ 15 15
16. บทที่ 16 16
17. บทที่ 17 17
18. บทที่ 18 18
19. บทที่ 19 19
20. บทที่ 20 20
21. บทที่ 21 21
22. บทที่ 22 22
23. บทที่ 23 23
24. บทที่ 24 24
25. บทที่ 25 25
26. บทที่ 26 26
27. บทที่ 27 27
28. บทที่ 28 28
29. บทที่ 29 29
30. บทที่ 30 30
31. บทที่ 31 31
32. บทที่ 32 32
33. บทที่ 33 33
34. บทที่ 34 34
35. บทที่ 35 35
36. บทที่ 36 36
ย่อ
ขยาย
