บทที่ 17 17
บ่ายวันนั้นหิมะตกลงมาอย่างโปรยปราย หยางอ๋องมองออกไปนอกหน้าต่าง คิดหาทางช่วยเหลือหลี่ซิน ยามนี้คนเขาได้เตรียมการไว้เรียบร้อยแล้ว สตรีป่วยใกล้ตาย คนในหมู่บ้านบนหุบเขา หยางอ๋องมอบเบี้ยจำนวนมากให้แก่ครอบครัวของสตรีนางนั้น
"ท่านอ๋องบุรุษผู้นี้ คือคนที่พระชายาเลี้ยงไว้" อี้ชางกับอี้โจ ลากอาจูเข้ามา
...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 1
2. บทที่ 2 2
3. บทที่ 3 3
4. บทที่ 4 4
5. บทที่ 5 5
6. บทที่ 6 6
7. บทที่ 7 7
8. บทที่ 8 8
9. บทที่ 9 9
10. บทที่ 10 10
11. บทที่ 11 11
12. บทที่ 12 12
13. บทที่ 13 13
14. บทที่ 14 14
15. บทที่ 15 15
16. บทที่ 16 16
17. บทที่ 17 17
18. บทที่ 18 18
19. บทที่ 19 19
20. บทที่ 20 20
21. บทที่ 21 21
22. บทที่ 22 22
23. บทที่ 23 23
24. บทที่ 24 24
25. บทที่ 25 25
26. บทที่ 26 26
27. บทที่ 27 27
28. บทที่ 28 28
29. บทที่ 29 29
30. บทที่ 30 30
31. บทที่ 31 31
32. บทที่ 32 32
33. บทที่ 33 33
34. บทที่ 34 34
35. บทที่ 35 35
36. บทที่ 36 36
ย่อ
ขยาย
