บทที่ 52 Chapter 52 งานแต่ง 2

สาวน้อยหน้าแดง เขินที่ถูกเรียกแบบนั้น อีกทั้งไม่มั่นใจนักหรอกว่า เธอจะมีตำแหน่งคุ้มกะลาหัวกี่วัน คิดแล้วชักหนักใจ

พรพิศเห็นเพื่อนถอนใจก็ตบไหล่เบาๆ

“สตรองไว้เพื่อน อย่าคิดมาก แกมาครึ่งทางแล้วพุด ต่อไปมัดใจคุณเข้มให้อยู่หมัดไปเลย”

“พี่ว่า คงมัดไว้ทั้งใจแล้วล่ะ ไม่เชื่อคอยดู”

สามสาวคุยกันเบาๆ ระหว่...