บทที่ 57 Chapter 57 ริษยา

“พุดเหนื่อย หมดแรงแล้ว”

“ไม่เป็นไร เธอแค่ครางพอ ที่เหลือฉันจัดการได้”

“คุณเข้มน่ะ”

“วันนี้เข้าหอ อย่านอนเลย จะได้มีเรื่องเล่าไว้เม้าท์กับเพื่อนไง”

“บ้า” สาวน้อยค้อนขวับ แต่ตัวสั่นกับแก่นลำที่ผงาดอยู่ใต้บั้นท้าย ใจสั่นหวั่นไหว ทั้งจากความรู้สึกส่วนลึกในใจและความหวามไหวที่พลุ่งพล่านในกระแสเลือด

ถ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ