บทที่ 73 ตอนที่ 73

“ขาผมชานะครับ แต่ไม่เป็นอะไรมาก เดี๋ยวคงหายครับ”

หญิงสูงวัยอมยิ้มมองแม็กซิมัสด้วยความเอ็นดู

“นี่ถ้าแม่หยามาเห็นความตั้งใจของคุณหมอเข้า ก็คงจะยอมใจอ่อนทันทีเลยค่ะ”

เขาก็ภาวนาให้เป็นอย่างที่หญิงสูงวัยพูดเหลือเกิน

“ขาผมค่อยยังชั่วแล้ว ขอตัวเอาพวงมาลัยไปไว้ที่ห้องของปั้นหยาก่อนนะครับ”

“ค่ะ”

แม็กซิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ